vrijdag 31 oktober 2008

1 november

De dag waarop iedere dierbare overledene extra in de bloemen wordt gezet.
Aan ze denken doen we elke dag, iedere minuut, zolang we van ze gescheiden blijven.
Wij zetten Siel elke dag opnieuw in de bloemen.

Liefste Siel,
6 maanden al van ons weggerukt.
Je gemis wordt steeds groter en groter!!!
Jij blijft steeds aanwezig bij alles wat ik doe. Ga ik een tas koffie drinken en het koekje dat dan voorverpakt bij de koffie wordt gegeven is in de vorm van een hartje. KLIK, "Dag Siel", moet ik dan zeggen. Het gesprek stopt, tranen die opborrelen en ik begin in mijn hoofd dirkt een conversatie met je. "WAT MIS IK JE!" hoor je me?
De liedjes op de radio zijn zo vaak jouw liedjes, geen ontkomen aan, pijnlijke momenten.
"Een mooie regenboog met wat groen en Siel gooit ons een zoen!": roept Rune als er eentje aan de hemel staat te pronken.
Wat goed van je dat je zo dicht bij ons wil blijven!!!! Maar oh zo pijnlijk!!!!!
Kon ik je stem nog maar horen. De tonnatie waarop je mij riep, spookt dagelijks door mijn hoofd. Ik hoorde je het zo graag zeggen.
Ik ben altijd zo blij als je zussen over je beginnen te vertellen. Rune is daar specialist in geworden. Elke dag vertelt zij wel 1 of andere anekdote.
Wij houden van je!!! Konden we maar terug samen zijn!!
Héél véél liefs en knuffels van ons allen!!!!
XXX XXX XXX XXX

Jij was buitengewoon

Zal het ooit wennen,
Jouw stem niet meer te horen?
Zoveel hadden wij elkaar nog te vertellen.
Zoveel wou ik je nog vragen.
Het antwoord heet nu stilte.

Zal het ooit wennen,
Jouw gezelschap te missen?
Zo leeg is nu jouw plaats.
Zozeer mis ik je lieve lach.
Zoveel wou ik nog van je houden.
Nu is er alleen nog die kilte.

Zal het ooit wennen,
Jouw naam niet meer te noemen?
Zo teder als een kreet.
Zo wou ik je nog roepen.
Jouw naam
Klinkt nu als een echo.

Het zal wel wennen,
zeggen mensen; de tijd heelt,
zeggen zij goedbedoeld.
Maar ik wil niet vergeten,
Ik wil het niet gewoon worden.
Jij was
Onvergetelijk,
Buitengewoon.

(naar Jan-Frans Lindemans)



Op 1 november vindt de uitvaartdienst van Stefenie plaats.
Alweer een slachtoffer van die vreselijk ziekte.
Siel, Mats, Wouter,...helden van E341, ontvang Stefanie met open armen.
Gun ook haar de rust die jullie zo verdienen.

Aan Yellow star!!
"Wie weet valt er een ster vannacht,
de mooiste die er is.
Die weet hoe ik je mis...
En als hij valt dan ben ik blij:
dan kom je weer bij mij!"

Ons diep diep medeleven aan de bedroefde familie!

zondag 19 oktober 2008

Siel's koekjes

Door haar ziekte werden alle hobby's van Siel van tafel geveegd. Niet meer naar school mogen, niet meer naar de chiro, niet meer naar de tennis.... Moeilijk voor een sociaal kind als Siel.
Toch bleef ze niet bij de pakken zitten en stilaan ontpopte ze zich als chef-kok in de keuken.
Als ze al eens terug bij moeke op vakantie mocht, stonden ze samen in de keuken en beiden amuseerden ze zich te pletter. Koekjes bakken, wafels bakken, moeke leerde Siel's pizza maken. Chef-kok en souschef wisselden hun bevindingen uit. Een lust om zien!! Het resultaat mocht er ook telkens weer wezen.

1 jaar geleden stelde mvr. directeur voor, om voor haar en de leerlingen van het vijfde, koekjes te bakken. Voor Siel en moeke zo gezegd en zo gedaan. Het duo ging aan de slag en in een mum van tijd hadden ze 100 koekjes gebakken.
Vol trots gingen Siel en ik met de buit naar trapop.
Wat hadden wij er deugd van dat we onverwacht op bezoek gingen met een mand vol koekjes in de aanslag.

Met de herfstvakantie in het verschiet, is dit misschien wel eens plezant om met je kind of kleinkind de proef op de som te nemen. Hierbij geef ik jullie het recept van Siel's koekjes. Pret verzekerd!!!!

-250gr bloem
-1 afgestreken tl bakpoeder (of zelfrijzende bloem)
-75 gr suiker
-2 zakjes vanillesuiker
-1 ei
-125 gr koude harde boter
-chocolade

Bloem+bakpoeder mengen, op de kneedplank zeven en in het midden een kuiltje maken. Suiker en vanillesuiker en ei in het kuiltje doen en wat bloem tot een dik papje roeren. Koude boter kleinsnijden op het papje leggen, met bloem bedekken en van het midden uit alles vlug tot een glad deeg kneden, kleeft dit dan een tijdje laten afkoelen in de ijskast. Het deeg dun uitrollen op een ingebloemde ondergrond en vormpjes uitsteken, Siel gebruikte altijd hartjes maar het kunnen allerlei andere zijn. Op een ingevette bakplaat leggen en in de voorverwarmde oven schuiven. 175° à 200° Baktijd 10-12 min(warme lucht)
Chocolade au-baine-marie tot een zalfachtige massa roeren.
De afgekoelde koekjes op boterhampapier leggen en met een vork onregelmatig de koekjes besprenkelen.

Veel succes!!!!

Liefste Siel,
Telkens we je koekjes maken, denken we aan je.
Telkens we je pizza maken, denken we aan je.
Telkens we spagheti koken, denken we aan je.
Telkens we frietjes van de frituur halen, denken we aan je.
Telkens papa en mama samen koken zeggen we steeds tegen elkaar: "Wat zou Siel ons graag geholpen hebben."
Jij kon zo genieten van de kleine dingen des leven.
Dit moeten wij opnieuw leren. Het is een kunst!!!!
Jij was onze leraar, wij de leerling!!!
We missen je!!!!!!!!!

donderdag 9 oktober 2008

Dag Siel,

Ik wil gewoon even met je praten.

Elke dag sta ik voor je urne en praat ik met of tegen je. Met je praten lukt niet echt want je antwoordt me niet.
Wat mis ik onze gesprekjes toch.

Ik ben terug beginnen werken. Moeilijk, een uitdaging!!
Het lijkt alsof ik aan een volledig nieuwe job ben begonnen. Nieuwe collega's, nieuw computerprogramma, nieuwe produkten, veel nieuw. De eerste dag durfde ik de klanten niet aan te spreken. Ik liep hopeloos verloren. Ik was blij dat ik mee mocht helpen met het herindelen van de winkel. Op een bepaald moment speelt er op de radio een liedje van Anouk.
JIJ kwam me te vertellen, "he mama, mij niet vergeten hé in al je bezigheden."
NATUURLIJK NIET SIEL!!!!!!!!
Oh Siel, ik doe zo mijn best om je "een plaats te geven" zoals ze zeggen. Maar niemand die me zeggen kan, waar! Ik heb ze nog niet gevonden.
Ik moet vrede nemen met je foto's of tastbare dingen die je achter liet, dat is niet voldoende voor me.
Ik wil je helemaal!!!!
Wie of wat heeft het in zijn hoofd gehaald om je bij ons weg te rukken. Die persoon moet gestraft worden wij niet!
Ik haat het hier zonder jouw!

We missen je hééééél erg Siel, ieder op zijn eigen manier.
Je was zo gewoon en toch zo bijzonder!
Ik hou van je!!
Dikke knuffel mama!!