Einde schooljaar, einde trapop loopbaan!

Liefste Siel,

Lang niks meer van ons laten horen hé meisje.
Dat wil niet zeggen dat we niet aan je denken hoor, in tegendeel.
We spartelen verder, de ene dag al wat moeizamer dan de andere.
Wat zijn dit weer zware dagen maar, ik hou me sterk. Niemand die het ziet.

"O ja, ik kan weer meedoen
ik kan weer vrolijk zijn
de buitenkant die gaat wel
van binnen zit de pijn

O ja, het gaat weer beter
kijk hoe ik weer geniet
de buitenkant die wil wel
van binnen huist verdriet

o ja, ik wil wel leven
ik doe al aardig mee
de buitenkant moet verder
de binnenkant zegt nee

maar af en toe geniet ik echt
met hen die naast me staan
die weten en ook voelen
dat het echt nooit meer echt zal gaan"


Vandaag is het proclamatie van het 6de leerjaar.
We hebben de uitnodiging gekregen maar hebben besloten van er niet naartoe te gaan. Bang dat het te zwaar voor ons zou worden. De zesdeklassers die hun beste beentje voorzetten en eentje die er ontbreekt. Pffffffff!!
Je leeftijdsgenootjes hun laatste dagen op trapop. Tijd dat ze uitvliegen naar andere oorden, het middelbaar.

De laatste weken kwam er vaak post op jou naam binnen. De middelbare scholen in de omgeving willen je graag inschrijven. Maar je had je keuze al gemaakt, met Talle mee.
Talle heeft het er moeilijk mee dat haar leeftijdsgenootjes zusjes meebrengen naar school. Wat zou zij je graag voorstellen, je de weg wijzen, je.....
Wat zou jij graag mee gaan. Vol trots, leergierig, vol verwachtingen.

Liefste Siel,
Je zit zo vaak in mijn hoofd. Soms lijkt het wel alsof ik maar 1 kind heb. Ik kan er niet aan wennen om mijn moederliefde "maar" in 2 te moeten delen. Er zal altijd 1 deel ergens blijven hangen, onbenut, wachtend op....

Ik hou van jou!!!!
Liefs mama

12 jaar!!!!

Gelukkige verjaardag meisje!!!
Kusjes van
mama, papa
Talle en Rune

Vandaag zou het een "feestdag" moeten zijn.
Genietend van je stralende gezichtje.

Het regende vandaag, het weer huilde met me mee.

Wij kunnen alleen maar gissen hoe we deze dag samen met jou zouden doorgebracht hebben.
Wat zou er in je cadeautje zitten?
Wat zou er op het menu staan?
Wie zou er naar je feestje gekomen zijn?
Vragen die zonder antwoord blijven.
Vandaag is het geen dag waarop we doen zoals we altijd deden.
We feesten niet.
We openen geen cadeau.
We herdenken je....met je pizza, je uitspraken, je vuurwerk, we mijmeren over hoe het vroeger was. Het verleden integreren in het heden. Moeilijk!!!

Liefste Siel,

Ik had mezelf wijsgemaakt dat het na een jaar al een beetje beter zou gaan.
"Beter gaan"...., ik voel mezelf bitter worden.
Ik blijf je zo hard missen bij alles wat ik doe.

Mijn hoofd is leeg en hol. Mijn lichaam draait op automatische piloot.
Dank je voor de 10,11 geweldige jaren dat je bij ons vertoefde.

Dikke knuffel van ons allen!!!!