tag:blogger.com,1999:blog-75639111091235177102024-03-13T19:05:06.874+01:00Siel's blogMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.comBlogger259125tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-9568208108496866742015-05-14T12:06:00.000+02:002015-05-14T12:25:10.294+02:00VriendschapEr zijn zo van die dagen in je leven, dat je iets uitzonderlijks mag beleven.<br />
Woensdag 13 mei 2015 is zo een dag.<br />
<br />
Het begon allemaal enkele maanden geleden. Plots een berichtje van een vriendin van Siel*. "Mag ik eens op bezoek komen? Ik wil jullie iets vragen." "Tuurlijk, kom maar af."<br />
Dit jaar worden wij 18 en graag hadden we Siel daarbij betrokken. Krijgen wij jullie toestemming?<br />
Pfffff.........Wat een vraag..... Wat een eer..... Wat een emotie..... <br />
Bij dit neerschrijven lopen de tranen over mijn wangen.<br />
Wat een EER, jullie blijven Siel meenemen in jullie jonge leven; was mijn gedachte. Mijn hart maakt een sprong van blijdschap. Fier op de vrienden van Siel, fier op Siel dat ze haar vrienden zo beroerd heeft in haar korte leven. <br />
<br />
De aanloop naar deze dag..... ik kon het maar met enkele mensen delen. Zo emotioneel dat ik telkens de krop in de keel kreeg en in stilte viel.<br />
Zaterdag jongstleden; enkele vriendinnen brengen ons een gezellig en aangenaam bezoek en hebben een geschenk mee.<br />
<br />
<br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-QkjQk51aOvA/VVRsG2Iq1LI/AAAAAAAAAWc/5VaDiwx7Zf8/s1600/siel%2B001.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/-QkjQk51aOvA/VVRsG2Iq1LI/AAAAAAAAAWc/5VaDiwx7Zf8/s320/siel%2B001.JPG" width="320" /></a><br />
<br />
Dit hadden we totaal niet verwacht!!!<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Ze leggen uit hoe de avond zal verlopen, met als start "een familie uurtje". <br />
Als ze vertrekken bedanken we hen.<br />
Een reactie: das toch normaal dat we Siel erbij vragen...<br />
Ik sta perplex; normaal???<br />
<br />
Wat doen we hiermee?<br />
We gaan, dat staat vast, hoe moeilijk ook. We moeten!!<br />
Als we ons cadeau laten bewonderen door moeke en voke, was hun reactie: wij gaan mee, dat mogen we niet missen.... en neef en nichtje staan ook te springen om te komen....<br />
<br />
Wat doen we met het T-shirt?<br />
Meenemen? Dragen? Wie van de zussen draagt het?<br />
Op het laatste moment hebben we een 2de laten maken zodat beide zussen elkaar kunnen steunen bij het dragen van dit zo kostbaar cadeau. <br />
<br />
De avond is prachtig verlopen, vol emotie, vol bewondering, verwondering van hoe de jeugd uit de bol gaat. Er was heel veel volk, ik durf geen schatting maken....<br />
Het gemis voelbaar aanwezig. Ik heb gehuild, gelachen, geknuffeld, gedanst en héél veel aan Siel gedacht. Ik heb genoten!!<br />
<br />
Vaak voel ik me eenzaam met mijn gemis naar Siel*.<br />
Dit gebaar, dit evenement heeft dat gevoel voor een groot stuk weggenomen. Er zijn nog veel mensen die aan Siel denken, die haar missen.<br />
Doet deugd dit te mogen ervaren.<br />
<br />
<br />
Aan de vrienden van Siel* <br />
Vrienden zijn van die zeldzame mensen , zoals jij er eentje bent.<br />
Vrienden zijn als sterren. Je kan ze niet altijd zien, maar ze zijn er altijd.<br />
Jouw vriendschap voor Siel, vergroot ons plezier en verkleint ons verdriet.<br />
Bedankt.....dat jij Siels vriend bent!<br />
<br />Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-17255225288681612942013-09-01T23:18:00.000+02:002013-10-05T23:23:49.300+02:00Milk Inc. - Sweet Child O' Mine (OFFICIAL SONG) HQ<br />
Siel + mama in 1 lied....<br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="270" src="//www.youtube.com/embed/wup0dNevZ0s" width="480"></iframe><br />Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-37203263515136130362013-04-30T00:47:00.000+02:002013-04-30T00:47:00.977+02:001 mei 2008Liefste Siel,<br />
<br />
Met je sterf datum in het vooruitzicht wil ik hier nog eens iets posten.<br />
De drang hier iets neer te schrijven verminderd. Ik heb niet meer de behoefte mijn gevoelens met anderen te delen. En bij jou kom ik elke dag mijn zegje doen voor ik ga slapen. Ik leg mijn hand op je urne en doe mijn laatste praatje van de dag tegen je. Wat ook een gewoonte blijft is elke avond de deur van je zussen te openen. 1 deur blijft echter openstaan, je kamer; nog steeds onaangeroerd zoals jij ze achter liet. Ik weet niet of ze ooit een andere bestemming zal krijgen. Te moeilijk!!!<br />
Als hier al ergens een kamer een ander kleurtje krijgt is dat steeds met de gedachte van; hoe zou Siel dit gevonden hebben? Het is telkens een verder weg van je afscheid. Ook dat is moeilijk!!<br />
Ik kan er nog steeds niet aan wennen om je urne op te smukken met bloemen of iets leuks. Telkens opnieuw met de krop in de keel, tranen in de ogen. Ik zou veel liever met je gaan shoppen en net als de zussen je in het nieuw steken. Toffe kleren, toffe schoenen, niks van dit alles, HET meisje van de 3.<br />
Het blijft bij nieuwe bloemen bij je urne.<br />
<br />
Ons leven draait rond om jou, je zussen, school, tennis en werk.<br />
Het tennisseizoen is weer begonnen met interclub spelen. Ik herinner me helder je laatste dagen. Je tennismaatjes van toen namen deel aan het interclub gebeuren. Jij stond langs de zijlijn ze aan te moedigen. Die woensdag was de kanker voor 38% terug in je lichaam. Het ging plots héél snel. 1 week later was je er niet meer.<br />
Deze dagen is het weer leven in het verleden. Herinneringen ophalen. Je kan je niet voorstellen hoe gedetailleerd dat nog steeds is. Als ik dan mensen tegen kom die ik, van 5 jaar geleden, herinner in mijn verhaal dan hoop ik dat zij dat ook hebben.<br />
<br />
Mijn gemoedstoestand is niet zo positief deze dagen. Ik probeer dat zo goed mogelijk te doseren/verbergen als ik buitenshuis ga. Sterk houden, ik onderga.<br />
Het leven gaat voort. Weinigen die er bij stilstaan hoe moeilijk het blijft. Ben dan blij met mijn top collega's. Mensen die me ondertussen door en door kennen.<br />
<br />
Heb pas van iemand te horen gekregen hoe enorm zij destijds heeft meegeleefd, hoe ze dagelijks wachtte tot er iets op het blog gepost werd, hoe spijtig ze het vindt dat ik gestopt ben met schrijven. Ik stond ervan versteld en had dat niet verwacht. Doet deugd dat te horen.<br />
<br />
Liefste Sieltje,<br />
5 jaar!!! Nog maar net.<br />
Je wordt heel erg gemist in ons gezin. De verjaardagen van iedereen komen eraan. Voor mij telkens opnieuw met knikkende knieën om de intense pijn te moeten ondergaan. Je leeftijdsgenootjes die 16 worden, daar had jij bij moeten zijn. Feesten als de beesten!!!<br />
Wij blijven je herdenken op onze manier.<br />
In Rune zie ik zoveel herkenbare trekken van je, zo blijf je wezenlijk aanwezig. Talle heeft haar GIP over bacteriën en antibiotica en in haar voorwoord laat ze duidelijk blijken waarom, MIJN ZUS!<br />
Je wordt niet vergeten, NOOIT!!<br />
Wij houden van je meid, onvoorwaardelijk!<br />
Liefs MamaMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-35280459858636608752012-06-07T10:47:00.003+02:002012-06-07T10:52:41.981+02:0015 jaar!!<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-daFdXCM08Bs/T9BqXH81-cI/AAAAAAAAAU4/u1qMUJnfGkg/s1600/afb005.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://2.bp.blogspot.com/-daFdXCM08Bs/T9BqXH81-cI/AAAAAAAAAU4/u1qMUJnfGkg/s320/afb005.jpg" width="320" /></a></div>
Gelukkige verjaardag meid!!<br />
<br />
Dikke knuffel van ons allemaal we blijven je ontzettend missen.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-41639954541857407922012-05-01T23:32:00.000+02:002012-05-01T23:32:26.717+02:001 mei 20084 jaar geleden....
<br />
Een dag vol tegenstrijdigheden!<br />
's Morgens om 10 uur viering voor de eerste communie van Rune. Een kerk gevuld vol vrolijke, opgewonden kinderen.
Wij zitten tussen de menigte, we zijn aanwezig.... daarmee is alles gezegd.
Wij waren er met onze gedachten niet bij. Want jij lag thuis....en stilaan doofde je kaarsje. Je werd bewaakt door een tante en een thuisverpleger van Leuven, je was in goede handen.
<br />
s'Avonds om 10 uur ben je stilaan weggegleden om nooit meer wakker te worden.
Ik herinner me die dag als gisteren tot in de kleinste details.
Een gebeurtenis om nooit, nooit te vergeten.
Als we nu eender welke herinnering ophalen is dat van, dat was voor Siel ziek werd of nadat Siel is gestorven.
<br />
Een nieuwe levenslijn in ons leven.
<br />
En nu...
<br />
Het gaat nog steeds héél moeizaam. We hebben het er nog steeds moeilijk mee om verder te gaan zonder jou Siel.
Deze dagen zit iedereen met zijn gedachten bij jou, want je naam wordt nog meer vernoemd dan anders.
<br />
De aanzet naar deze dag is al weken voelbaar zwaar. Niks wil nog lukken, mijn huishouden, mijn werk, moeder zijn. Angst voor de pijn die zo intens is, op deze dag nog meer dan anders.<br />
We zijn de dag doorgekomen....<br />
<br />
Ik dwaal af naar jou Siel.
Ik fantaseer hoe het met jou in huis zou zijn.
<br />
Ik mis je lach, je uitspraken, je guitige blik, je hele zijn...
<br />
Ik leef heel sterk in een donker grijze zone.
<br />
Het tempo van verwerken ligt bij mij véél lager dan bij papa, denk ik. Ik ben dankbaar dat papa mij de vrijheid geeft om zelf mijn tempo te mogen bepalen, onze sterkte.
<br />
Ik mis je zo Siel dat ik dagen als vandaag niet wil beleven, nooit meer wil beleven. <br />
Maar ik moet...het leven gaat voort.<br />
<br />
<em>Ik kan niets zinnigs zeggen over rouwen, </em><br />
<em>alleen dat het vreselijk veel pijn doet. </em><br />
<em>Soms heb ik het gevoel</em><br />
<em>'dit is te hevig, </em><br />
<em>deze pijn kan ik niet aan'.</em><br />
<em>In het begin heb ik alles geprobeerd </em><br />
<em>om minder pijn te voelen.</em><br />
<em>Op een bepaald moment </em><br />
<em>ging ik gewoon op de grond liggen, </em><br />
<em>in de hoop dat het dan </em><br />
<em>minder pijn zou doen.</em><br />
<em>Mensen zeiden tegen me:</em><br />
<em>'Je doet het goed, je bent sterk'.</em><br />
<em>Maar...</em><br />
<em>zij hebben me nooit op de grond zien liggen hé!</em> <br />
<br />
Ik lig nog vaak op de grond en vaak niet alleen!<br />
<br />
Bedankt aan iedereen die vandaag aan Siel gedacht heeft. Het doet deugd te weten dat ze niet vergeten is. Dank u!!<br />
<br />Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-74054420461079517872012-02-26T00:15:00.004+01:002012-02-26T00:25:38.604+01:004 jaar!<a href="http://3.bp.blogspot.com/-PLfRDAEt2vs/T0lsDq7BzWI/AAAAAAAAAUc/U6M3WaP5hfo/s1600/transplantatie%2B011.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 300px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-PLfRDAEt2vs/T0lsDq7BzWI/AAAAAAAAAUc/U6M3WaP5hfo/s400/transplantatie%2B011.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5713216412613463394" /></a><br /><br />Wat hadden we grootste plannen om ook deze dag jaarlijks te vieren.<br />Je verjaardag/geboortedag die Talle jou had gegeven.<br />Een dag waarop we twee zussen gelijktijdig in de bloemetjes konden zetten.<br />Je transplantatiedag!!<br /><br /><a href="http://1.bp.blogspot.com/-7x_Zc5cHV-0/T0ltW38Cb9I/AAAAAAAAAUo/nioOtSdH6LQ/s1600/DSCF0139.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-7x_Zc5cHV-0/T0ltW38Cb9I/AAAAAAAAAUo/nioOtSdH6LQ/s400/DSCF0139.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5713217842036502482" /></a><br /><br />Zusterliefde!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-27652375108716671402011-06-07T12:00:00.002+02:002011-06-07T12:35:46.930+02:007 juni 1997Vandaag zou je 14 geworden zijn!<br />De dag waarop ik de jou geboorte terugspoel in mijn hoofd. <br />We waren zo blij met je. Jij was zo welkom!<br />Hoe zou je er nu uit zien? <br />Hoe zou je je verjaardag vieren? <br />Wie zouden je vriendinnen zijn?<br />Wat of hoe zou je studeren? <br />Antwoorden waar we naar kunnen gissen.<br />Het gemis blijft elke dag heel sterk aanwezig. We leren er mee omgaan. <br />Dagelijks weerklinkt je naam meerdere keren hier in huis.<br />Het gewone leven is niet meer gewoon en vanzelfsprekend. <br />Afgelopen weekend zijn we naar Luxemburg geweest. We hebben een kaarsje gebrand in een kleine kapel naast het domein waar we verbleven. En tijdens een kayaktochtje vond Rune een steen in de vorm van een hartje waar ze spontaan je naam op schreef. Hij kreeg een plaatsje aan de waterkant. Heel vaak hebben we aan je gedacht en tegen elkaar gezegd:"Wat zou Siel hiervan genoten hebben. Ons "genieten van" heeft een andere betekenis gekregen, bij mij persoonlijk met een wrange nasmaak.<br />Toch proberen we van niet verbitterd door het leven te gaan. Dat kunnnen we de andere kinderen niet aandoen. <br />Talle en Rune stellen het goed en ook op school. Talle bijt zich echt vast in haar studie's en haar tennis. Rune blijft de spontane vrolijke meid met een gevoelig klein hartje.<br />Liefste Siel,<br />Vandaag was het eigenlijk je "ontbijt op bed dag", waar je zo van kon genieten.<br />Ik zou je graag en verjaardagsknuffel, zoen en zoveel geven.<br />We eten je pizza vandaag die jij ons leerde maken.<br />Hoe moeten we je herdenken? Hoe had je graag dat we je herdenken? Hier hebben we nooit over gesproken. Doen we dat goed?<br />Ik mis je meid, ik hou van je en je bent de liefste en de beste Siel van de hele wereld!<br />Liefs mamaMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-62954186918321109772011-05-01T11:21:00.000+02:002011-05-01T11:22:46.406+02:003 jaar geleden.....We missen je Siel!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-58584800938383625292011-01-21T18:54:00.000+01:002011-01-21T19:01:53.077+01:00Marco Borsato - Doe wat je altijd deed<iframe width="425" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/Uu_A5jJ-udY?fs=1" frameborder="0" allowFullScreen=""></iframe>Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-68474687491607129942010-12-12T11:08:00.004+01:002010-12-12T11:13:51.419+01:00Worldwide candle lighting!<a href="http://1.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/TQSfhby1v0I/AAAAAAAAATk/Hvqw632kFXc/s1600/Candle_Lighting.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 225px; height: 119px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/TQSfhby1v0I/AAAAAAAAATk/Hvqw632kFXc/s400/Candle_Lighting.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5549736037572788034" /></a><br />Vandaag stipt 19.00 uur. Brand een kaarje voor alle overleden kinderen van deze wereld!<br /><br />Dank u!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-21222295842733748832010-10-06T00:05:00.003+02:002010-10-06T00:10:01.645+02:00Feest voor Nora*!Dit wil ik jullie meegeven. Een zéér mooi initiatief die alle steun kan gebruiken.<br /><br />Groetjes Martine<br /><br /><br />"Ik wil je nog wat vertellen meid. Zaterdag 27 november, je verjaardag... de dag dat je 5 jaar zal worden, geven we een feest! Een groot feest met heel veel mensen, speciaal voor jou... een heus "dans"feest... echt iets voor jou... mijn kleine danseres... dansen vond je toch zo fijn... De opbrengst van de inkomkaarten en steunkaarten gaan we gebruiken voor verder onderzoek naar Neuroblastoom. Via het kinderkankerfonds wordt het geld over gemaakt aan het onderzoeksteam dat zich inzet voor onderzoek naar Neuroblastoom in Gent. Op deze manier willen we jouw strijd verder zetten, Nora's struggle for life... voor een adequate behandeling bij kindjes met Neuroblastoom type 3 en 4. Maar we willen zeker onze 2de thuis tijdens de 3 jaren dat je ziek was niet vergeten. Je hebt zoveel prachtige momenten beleefd daar boven "op de berg". De speelzaal, de muziektherapie of gewoon fietsen op de gang... nee hoor, ziekenhuis of niet... Daar ging Nora... Hoe vaak konden we je zelfs niet volgen op de gang... Jij maar fietsen en wij met de paal erachter crossen. We willen dan ook heel graag een deel van de opbrengst gebruiken voor de speelzaal, de muziektherapie, de ziekenhuisschool van GHB Leuven. Door hen kon je zelfs in het ziekenhuis toch nog een beetje kind zijn. En met jou zoveel andere kinderen...<br /><br />Even ter informatie: Mensen die graag "Nora's struggle for life" willen steunen kunnen storten op het rekeningnummer BE 14 7310 1348 4183. Het onderzoekteam zal ons achteraf informeren waarvoor het geld specifiek binnen het onderzoek gebruikt zal worden. Voor de mensen die graag willen komen naar "Dance like nobody's watching - second edition" kan je bij mij kaarten verkrijgen. Je kan me hiervoor altijd mailen (kan via blog).<br /><br />Laat Nora's strijd niet voor niets geweest zijn en steun via <br /><br />"Nora's struggle for life" <br /><br />het onderzoek naar Neuroblastoom."Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-61943536031257413082010-06-07T18:37:00.001+02:002010-06-07T18:37:40.048+02:0013 jaar vandaag!!<br />Dikke knuffel van ons allen!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-77309038299293224032010-05-01T11:14:00.005+02:002010-05-01T11:36:53.025+02:00Ik mis je…<br /><br />Ik mis je ogen<br />je warme lach <br />je blij-zijn…<br /><br />Ik mis je blik <br />je zachte stem<br />je wijs-zijn… <br /> <br />Ik mis je tranen<br />je trieste blik<br />je boos-zijn…<br /><br />Ik mis je geur<br />je zachte wang<br />je knuffel…<br /><br />Ik mis je…<br /><br /><br /><br /><br />Deze tekst kreeg ik toegestuurd van een lieve collega.<br />Bedankt, zo mooi weergegeven.<br />Mijn woorden zijn op.Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-84894846800990605962010-02-01T01:29:00.000+01:002010-02-01T01:33:56.708+01:00Ziek!Ik ben héél ziek Siel.<br /><br />Lichamelijke klachten:<br />-Misselijk<br />-Hoofdpijn<br />-Hartkloppingen<br />-Huilbuien<br />-Niet kunnen slapen<br />-Hééééééééééél moe zijn<br />-Me echt slecht in mijn vel voelen<br />-Woede aanvallen<br />-Inwendige pijnen die moeilijk te omschrijven zijn.<br /><br />Diagnose: <br />het "MISSING SIEL SYNDROOM"<br /><br />Erfelijk: <br />De zussen en papa lijden er ook aan.<br /><br />Behandeling: <br />Levenslang, "leren" mee leven, onbehandelbaar.<br /><br />Soms is de ziekte zo sterk dat het serieus de kop op steekt. Het sluimert in mijn bloed, onder mijn huid, heel diep in mijn hart.<br />Het onderdrukken met medicatie en afleidingen blijven zoeken, enkel zo is het draaglijk.<br />Ik stel me positief op en breng mijn tijd nuttig door, vind ik van mezelf althans. <br />Elke dag die voorbij is, brengt ons dichter bij elkaar.<br />Ik hoop alleen dat ik geen 80 hoef te worden. <br /><br />Liefs mamaMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com29tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-90667234099407178792009-12-24T20:55:00.001+01:002009-12-24T20:55:53.706+01:00KerstavondWE MISSEN JE SIEL!!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-73504313020367454722009-12-02T22:32:00.005+01:002009-12-02T23:36:41.568+01:0013 december!Ik heb voor mezelf bewezen dat een mens tot veel in staat is. <br />Op aanraden van tante Lea ben ik terug beginnen studeren. Anatomie, pathologie en praktijk ervaring om bandagist te worden. Het heeft me vele uren studeren gekost maar ik heb mijn diploma (RIZIV nummer) behaald. <br />Mijn doel! <br />Ik heb mijn doel bereikt en zoek een volgend doel. Enkel zo blijf ik overeind. Afleiding zoeken, uitdagingen aangaan.<br /><br />Toch is dit een druppel op een hete plaat.<br />Wat had ik graag jou felicitaties ontvangen. Je steun, die ik zo nodig heb, willen voelen. Ik had je fierheid op je gezicht willen zien. Jij had net als Talle en Rune mij aangemoedigd om vol te houden. De Latijnse benamingen van de spieren en organen was echt iets voor jou geweest. <br />Liefste Siel, jij gaf me vechtlust om dit te doen. <br /><br />Tot mijn vaatje leeg was!<br />Wat heb ik een diepe periode doorgemaakt.<br />Je plaats aan tafel blijft leeg. (Elke dag opnieuw!)<br />Je kleren blijven ongedragen in de kast. (Ik herschik ze zo vaak!)<br />Je koeken blijven in de winkel. (Ik passeer ze zo vaak!)<br />Je tas blijft in de kast.<br />Je tandenborstel blijft onaangeroerd staan.<br />Je zeepjes liggen klaar om door jou gebruikt te worden.<br /><br />Ik mis je zo bij alles wat ik doe. Tot in de kleinste details.<br /><br />Ik probeerde van de tijd stop te zetten. Ik wou niet meer slapen, ik wou niet meer opstaan als ik dan sliep. De dag moest stoppen. Ik wou niet verder weg van je afscheid, je laatste dag hier.<br />Maar zo werkt dat niet hé Siel. <br />Het duurde even voor ik in de gaten had wat ik aanrichtte. <br />Ik heb hulp gezocht en hoop dat het nu een beetje draaglijker wordt.<br /><br />Ik hou zo veel van jou!<br />Liefs mama<br /><br />Ter herdenking van alle kinderen die de wereld verloren heeft, wordt er ieder jaar op de tweede zondag van december een nationale herdenkingsdag voor overleden kinderen gehouden. <br />Dit jaar is dat op zondag 13 december. <br /><br />Op deze dag wordt om 19.00 uur een kaarsje aangestoken door diegene dat dat willen of door diegene die een kind hebben verloren. Dit kaarsje brandt ter ere van alle kinderen die gestorven zijn.<br /><br />Bedankt MartineMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-65316805394607744762009-10-22T09:08:00.000+02:002009-10-22T11:16:25.889+02:00Stilletjes!!!Het lukt me niet meer om hier nog iets neer te schrijven. <br />Te pijnlijk!<br />Allerlei negatieve gebeurtenissen dichtbij laten me niet toe over de rand van de put te kruipen. <br /><br />Automatische piloot, das al. <br /><br />IK MIS JE SIEL!!!!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-87225356150703233512009-09-01T08:07:00.002+02:002009-09-01T08:28:59.781+02:00Naar het middelbaar!!Aan alle leeftijdsgenootjes van Siel!<br />Veel plezier op je eerste schooldag.<br /><br />Groetjes Martine en co.<br /><br /><br />Dag Sieltje,<br />Onze dag is begonnen met Milk Ink op de radio. Je was tastbaar aanwezig deze morgen.<br />Zo van "Komaan, hup, hup naar school. Ik mag wel naar het 1ste middelbaar hé."<br />Jij bent in elk geval bij Talle op haar schouder meegefietst. <br />Het eerste wat Talle deze morgen zei."Nu had ik graag samen met Siel naar school gefietst mama." "Het zal heel raar voor me zijn, de vriendinnetjes van Siel zien rondlopen op onze school."<br />Rune gaat naar het vierde leerjaar, het leerjaar waarin jij ziek werd. <br />Zo'n dagen als vandaag is de harde realiteit nog harder, je gemis nog groter dan groot.<br />Je bent zo bijzonder!!!<br /><br />Liefs mamaMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com17tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-62042388166897552462009-06-29T19:04:00.005+02:002009-06-29T22:19:11.409+02:00Einde schooljaar, einde trapop loopbaan!Liefste Siel,<br /><br />Lang niks meer van ons laten horen hé meisje.<br />Dat wil niet zeggen dat we niet aan je denken hoor, in tegendeel. <br />We spartelen verder, de ene dag al wat moeizamer dan de andere.<br />Wat zijn dit weer zware dagen maar, ik hou me sterk. Niemand die het ziet. <br /><br />"O ja, ik kan weer meedoen<br />ik kan weer vrolijk zijn<br />de buitenkant die gaat wel<br />van binnen zit de pijn<br /><br />O ja, het gaat weer beter<br />kijk hoe ik weer geniet<br />de buitenkant die wil wel<br />van binnen huist verdriet<br /><br />o ja, ik wil wel leven<br />ik doe al aardig mee<br />de buitenkant moet verder<br />de binnenkant zegt nee<br /><br />maar af en toe geniet ik echt<br />met hen die naast me staan<br />die weten en ook voelen<br />dat het echt nooit meer echt zal gaan"<br /><br /><br />Vandaag is het proclamatie van het 6de leerjaar.<br />We hebben de uitnodiging gekregen maar hebben besloten van er niet naartoe te gaan. Bang dat het te zwaar voor ons zou worden. De zesdeklassers die hun beste beentje voorzetten en eentje die er ontbreekt. Pffffffff!!<br />Je leeftijdsgenootjes hun laatste dagen op trapop. Tijd dat ze uitvliegen naar andere oorden, het middelbaar.<br /><br />De laatste weken kwam er vaak post op jou naam binnen. De middelbare scholen in de omgeving willen je graag inschrijven. Maar je had je keuze al gemaakt, met Talle mee.<br />Talle heeft het er moeilijk mee dat haar leeftijdsgenootjes zusjes meebrengen naar school. Wat zou zij je graag voorstellen, je de weg wijzen, je..... <br />Wat zou jij graag mee gaan. Vol trots, leergierig, vol verwachtingen.<br /><br />Liefste Siel,<br />Je zit zo vaak in mijn hoofd. Soms lijkt het wel alsof ik maar 1 kind heb. Ik kan er niet aan wennen om mijn moederliefde "maar" in 2 te moeten delen. Er zal altijd 1 deel ergens blijven hangen, onbenut, wachtend op....<br /><br />Ik hou van jou!!!!<br />Liefs mamaMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-22835786804997484622009-06-07T21:10:00.000+02:002009-06-07T21:17:27.888+02:0012 jaar!!!!Gelukkige verjaardag meisje!!!<br />Kusjes van <br />mama, papa<br />Talle en Rune<br /><br />Vandaag zou het een "feestdag" moeten zijn.<br />Genietend van je stralende gezichtje. <br /><br />Het regende vandaag, het weer huilde met me mee.<br /><br />Wij kunnen alleen maar gissen hoe we deze dag samen met jou zouden doorgebracht hebben.<br />Wat zou er in je cadeautje zitten? <br />Wat zou er op het menu staan? <br />Wie zou er naar je feestje gekomen zijn? <br />Vragen die zonder antwoord blijven.<br />Vandaag is het geen dag waarop we doen zoals we altijd deden. <br />We feesten niet.<br />We openen geen cadeau.<br />We herdenken je....met je pizza, je uitspraken, je vuurwerk, we mijmeren over hoe het vroeger was. Het verleden integreren in het heden. Moeilijk!!!<br /><br />Liefste Siel,<br /><br />Ik had mezelf wijsgemaakt dat het na een jaar al een beetje beter zou gaan. <br />"Beter gaan"...., ik voel mezelf bitter worden. <br />Ik blijf je zo hard missen bij alles wat ik doe.<br /><br />Mijn hoofd is leeg en hol. Mijn lichaam draait op automatische piloot.<br />Dank je voor de 10,11 geweldige jaren dat je bij ons vertoefde.<br /><br />Dikke knuffel van ons allen!!!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-1518121395365142412009-05-01T12:02:00.003+02:002009-05-01T13:38:33.883+02:001 mei 2008Liefste Siel,<br /><br />Op "een regenboog van liefde" ben je, 1 jaar geleden, van ons weggegleden naar "een plaats van beter zijn".<br />Sieltje, <br />heel vaak wil ik naar jou reizen over de regenboog. Om je lach weer te mogen horen, je straalende ogen weer te mogen zien. Ik hunker naar je warme knuffel die je me elke dag opnieuw gaf. <br />Wat hadden we je graag langer hier gehouden.<br />Wij moeten verder zonder jouw en proberen kracht te halen uit de moed en de doorzetting die jij ons toonde.<br />Ik snap niet dat het ons tot dus ver gelukt is.<br /><br />We missen de liefde die jij ons gaf. <br /><br />Onze liefde voor jou blijft onuitputbaar.<br /><br />Enkele foto's van Siel's laatste dagen. Geniet ervan!<br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgFTLeXq7I/AAAAAAAAATU/viNsG1ma2us/s1600-h/DSCF0767.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgFTLeXq7I/AAAAAAAAATU/viNsG1ma2us/s320/DSCF0767.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5330015986048805810" /></a><br />Samen met neefje Joren en nichtje Liena genieten in haar boomhut.<br /><br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgE8m6atEI/AAAAAAAAATM/YBWr9iuYxG4/s1600-h/DSCF0729.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 240px; height: 320px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgE8m6atEI/AAAAAAAAATM/YBWr9iuYxG4/s320/DSCF0729.JPG" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5330015598277211202" /></a><br />Siel is nog heel sterk bewijst ze vele malen door langs de klimmuur in haar boomhut te gaan.<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgE8EfX00I/AAAAAAAAAS8/7O845QHxf-4/s1600-h/Het+waterhuysje+141.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 240px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgE8EfX00I/AAAAAAAAAS8/7O845QHxf-4/s320/Het+waterhuysje+141.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5330015589036970818" /></a><br />Zondag 27 april '08<br />Wij vieren vokke z'n 70ste verjaardag in vakantiehuis "het Waterhuysje".<br /><br /><br /><a href="http://2.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgE8bbCCrI/AAAAAAAAATE/rTx5m_VshbE/s1600-h/Hoog+bezoekb+025.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 240px; height: 320px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_LvAZxYYmt8I/SfgE8bbCCrI/AAAAAAAAATE/rTx5m_VshbE/s320/Hoog+bezoekb+025.jpg" border="0" alt=""id="BLOGGER_PHOTO_ID_5330015595192781490" /></a><br />Woensdag 30 april '08<br />Siel krijgt hoog bezoek! <br />Haar laatste dag die ze nog bewust heeft beleefd.<br /><br /><br />Wij mogen de laatste dagen ervaren dat er nog veel mensen mee "Sielen".<br />Dank u!!!!Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com35tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-57423372421417180162009-04-18T19:08:00.005+02:002009-04-18T23:13:10.846+02:0018 april 2009!!De dag waarop Siel haar plechtige communie zou doen.<br />Ik kan en wil deze intense en speciale dag niet zomaar laten voorbij gaan.<br />Langs deze weg wensen wij alle vormelingen van Retie een dikke proficiat!<br />Siel had er zo graag bijgeweest.<br />Dank u dat jullie aan haar hebben gedacht!<br />Voor ons een bewijs dat ze nog in vele harten verder leeft.Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-49245589818004597162009-04-08T00:28:00.002+02:002009-04-08T00:29:56.262+02:00Dé maand!!!Liefste Siel,<br /><br />Wat een intense dagen toch. Weeral terugkijkend op vorig jaar......<br />Ik breng al zuchtend, sleurend de dagen door....<br /><br />De mensen rondom ons lijken al "feestend" door het leven te gaan. Ze lijken zo gelukkig. <br />Een zwangere collega, een jarige collega, een communiefeestje te organiseren, de zon die schijnt, de paasklokken in het verschiet,.....<br />Ik kijk lijdzaam toe. Boos en jaloers op alles en iedereen. <br />Waarom jullie wel en wij niet? <br />Als ik thuis kom.........barst mijn bom.<br />Ik ben doodop van het dragen van mijn loodzware jas vol verdriet. <br />Wat zou ik die jas graag uittrekken en weggooien!!!!<br />Ik stort me op mijn job in de hoop dat het mijn zinnen verzet. <br />Ze zeggen en denken dat dat helpt. Ze moesten eens weten!!!<br /><br />Ik kan maar aan 1 persoon denken.Martinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-73856189491624192692009-03-14T15:13:00.003+01:002009-03-14T19:56:13.042+01:00Hoi SielHoe is het met jou met mij is het goed.<br />Je mist zeker je vrindinen dat kan ik begrijpen.<br />Maar ja we kunnen er niets aan doen.<br />Als de dokters maar wiste hoe da ze je beter konden maken.<br />Siel je moet weten dat ik van je hou.<br /><br /><br /> <br /> van rune <br /> voor sielMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7563911109123517710.post-31003307052959338362009-03-11T20:46:00.002+01:002009-03-11T21:18:39.628+01:00Liefste Siel,Jij betekende zo veel voor mij, om jou als zus te hebben.... <br />Je was zo maar weg gegaan zonder iets te vertellen. Je helpte me als het moeilijk was. <br />Jij was de beste zus die ik had kunnen wensen.<br />En weet je waarom dat jij de beste zus was? Omdat jij me altijd helpte.<br />Siel we missen je maar vergeten je nooit!<br />Ik hou van jou!<br /> <br /> <br /> van rune <br /> voor sielMartinehttp://www.blogger.com/profile/16529698060747495458noreply@blogger.com9