Liefste Siel,
Wat een intense dagen toch. Weeral terugkijkend op vorig jaar......
Ik breng al zuchtend, sleurend de dagen door....
De mensen rondom ons lijken al "feestend" door het leven te gaan. Ze lijken zo gelukkig.
Een zwangere collega, een jarige collega, een communiefeestje te organiseren, de zon die schijnt, de paasklokken in het verschiet,.....
Ik kijk lijdzaam toe. Boos en jaloers op alles en iedereen.
Waarom jullie wel en wij niet?
Als ik thuis kom.........barst mijn bom.
Ik ben doodop van het dragen van mijn loodzware jas vol verdriet.
Wat zou ik die jas graag uittrekken en weggooien!!!!
Ik stort me op mijn job in de hoop dat het mijn zinnen verzet.
Ze zeggen en denken dat dat helpt. Ze moesten eens weten!!!
Ik kan maar aan 1 persoon denken.
15 opmerkingen:
Lieve Martine,
Het is goed dat je het zo van je af kunt schrijven.. vele mensen staan er niet zo bij stil.
Het is pas als jezelf zoiets meemaakt,dat je weet wat er in jullie dagelijks omgaat.Nu blik je elke dag terug... vorig jaar dit, vorig jaar dat...de pijn die je voelt,het verdriet kan je met geen woorden beschrijven.. de wereld rondom jullie gaat verder..en jullie moeten mee..hoe zwaar deze herinneringen ook wegen.
Bij echte vrienden,zullen jullie wel thuis mogen komen, blijf toch over Siel praten bij de anderen.Siel zal er altijd blijven,en gaat elke dag met je mee. Ze kijkt toe, hoe goed jullie het doen. Natuurlijk gaat dit met vallen en opstaan.Jullie rugzak die gevuld is met gemis,verdriet,ergenis,onmacht,niet begrepen gevoelens weegt zwaar om dragen. Maar neem jullie tijd om er mee om te gaan. Het is een moeilijke opgave.. maar met den tijd wordt die rugzak dragelijker..maar je zal hem altijd mee dragen..Blijf Siel met haar naam noemen,Siel is er altijd,soms wat zachter..soms wat harder.. maar ze gaat met jullie verder mee op weg.Neem jullie tijd,en blijf erover praten!
Er zijn vast wel mensen waar de deur blijft openstaan...
Een moeilijke opgave, maar ga door !!!jullie zijn goed bezig!!!
Wij wensen jullie ontzettend veel moed en doorzettingsvermogen om deze rugzak te blijven dragen. Om mee te draaien met deze wereld in deze moeilijke periode.
Weet dat wij alle dagen aan jullie denken en het zo voor jullie proberen mee te dragen.
Veel moed samen , pak elkaar goed vast en ga verder op de weg,Siel gaat met jullie mee!!
dag Martine en de ganse familie,
De bom zal nog dikwijls barsten,maar toch doen jullie het goed,weet dat maar zeker.Siel kijkt van boven mee en helpt jullie door de moeilijke dagen heen,wij langs de kant kunnen alleen maar meeleven met jullie want voelen hoe dat gemis voelt weet niemand van ons toch willen wij ons steentje bijdragen ...
Het is goed Martine dat je zo alles van je afschrijft laat de bom maar barsten ook op het net.
Er zijn veel mensen die MEGA-SUPERSIEL missen ze was een superdochter,een superzus,een superkleindochter,een supervriendin enzo véél meer.Ze is in al die hartjes nog steeds een SUPERMEID die door niemand vergeten wordt
Hopelijk kunnen jullie een beetje van de vakantie genieten weet dat jullie paassterretje boven staat mee te kijken
Blijf mekaar steunen en praat over haar laat voelen aan mekaar dat dit mag
Wij laten nog steeds een kaarsje branden voor Sieltje maar ook vooral voor jullie,we kunnen alleen een bemoedigend woordje terugschrijven en laten weten dat we ook nog steeds aan jullie denken Siel zit nog in onze gedachten en hopen dat ze jullie laat voelen van hierboven dat ze nog steeds bij julle is
Wij wensen jullie een warm hart toe en veel lieve knuffels
groetjes
fam.Smets
Lieve Martine en Dirk,
een treffende tekst...
heel herkenbaar voor jullie...
Misschien
Je denkt misschien
dat je wat
moet zeggen,
Je denkt misschien
dat je me
moet opvrolijken,
Je wilt me misschien
weer zien
lachen en genieten,
Je denkt misschien
dat je me
moet troosten en adviseren
Wat ik vraag is dit:
wil je nog eens
en nog eens
luisteren naar mijn verhaal,
naar wat ik voel en denk.
Je hoeft alleen maar
stil te zijn,
mij aan te kijken,
mij tijd te geven.
Je hoeft mijn verdriet
zelfs niet te
begrijpen,
maar als het kan slechts
te aanvaarden,
zoals het voor mij voelt.
Je luisterend aanwezig zijn
zal mijn dag anders maken
en feestdagen verlichten.
Lieve Siel,
zo wil ik je mama en papa nabij blijven.
En jij, jij staat er altijd middenin...
in elk luisteren,
in elk voorzichtig vragen,
in elk stilzwijgen,
in elk aanvoelen,
in elk ...
Sta er maar Siel,
jij voorbeeld van moed,
van volharding, van inzet, van creativiteit.
Ik weet dat je mama en papa ondanks hun diepe, altijd aanwezige pijn bij jou,het allerliefste bij jou hun kracht willen en zullen vinden!
Martine, Dirk, Talle en Rune,
mag ik jullie moed wensen,
om te kunnen volbrengen wat moet?
Van harte en met heel veel liefs,
juf Gerd
Martine,
Wat zouden wij hier willen juichen op de tribune om Siel terug te brengen.
In de klas maakten de leerlingen een droomwolk, ze mochten alles dromen wat ze maar wilden... Misschien ....
Nu de leerlingen hun communie gaan doen, zal het besef weer maar eens naar boven komen ... wij missen iemand: SIEL, MEGASIEL, SUPERSIEL!
Volgende woorden werden geschreven door iemand die eveneens een dochterje verloren heeft.
wie zal mij
het praten
over jou beletten
wie zal
erin slagen mijn verdriet
om jou te wissen
niemand natuurlijk
vergroeid in mij
hangt de pijn om jou
als een bloemenkrans
rond de contouren van mijn hart
op mijn schouders
draag ik jouw schaduw
geborgen tussen de warme vleugels
van mijn moederlijk denken
jij bent geen ballast
zal dat ook nooit zijn
jij bent liefde…
liefde met een grote L
Levenslange Liefde
Martine, Dirk,
Talle en Rune,
wij zijn jullie zeker niet vergeten...
wij luisteren elke dag van op afstand naar jullie verhaal...
wij kijken met dubbele gevoelens naar de komende periode...
WIJ ZIEN JULLIE GRAAG...
juf Elly
Dag Martine,
Ook al hebben we mekaar weer efkens niet meer gezien, mijn gedachten zijn vaak bij jullie en Siel.
Ik kan me moeilijk indenken welke emoties er allemaal naar boven komen als je terugdenkt aan vorig jaar deze tijd.
Misschien is het wel goed dat je dit weer terug doormaakt, weet ik veel... ik kan en wil je ook geen raad geven.
Ik wil alleen maar naast je staan en naar je luisteren en vooral samen met jou aan Siel denken.
Veel liefs en tot binnenkort hé
Hilde J.
Beste Martine,
Ik weet nu een héél klein beetje beter hoe het voelt om iemand te moeten missen die je héél graag ziet. Ja ik mis ons moe énorm, dat is echt niet te verwoorden. Ook tegen mij wordt gezegd dat het wel zal beteren en de pijn zal slijten. Ach, weten zij veel hé!!!
Je weet dat ik iedere dag aan jou denk en dat je steeds bij mij, ons, terecht kan, voor om het even wat.
Hou je goed,zoals ik je steeds zeg als we mekaar gezien hebben, en spreken héél binnenkort ééns af!
Groetjes aan Dirk,Talle en Rune en een dikke knuffel voor jou!!!
Lucia
Lieve Martine,
Je zit in een moeilijke periode zo dicht bij de eerste verjaardag van Siel's overlijden. Dat betekent ook dat je nu al die moeilijke laatste weken van vorig jaar weer herbeleeft. Deze periode zal altijd moeilijk blijven.
Bovendien wordt je geconfronteerd met de voorbereiding van communie en andere feesten en voor jullie is er dit jaar geen communiefeest te organiseren.
Blijf praten over Siel en je verdriet; zo geef je mensen de kans om je -veel te zware - valies een beetje te helpen dragen. Want er zijn een heleboel mensen die naar je willen luisteren en naast je willen staan. Gun jezelf ook alle tijd die je nodig hebt om het allemaal te verwerken.
Ik ben ervan overtuigd dat jij, Dirk, Talle en Rune het heel goed doen. Dat kan ook niet anders met een extra steuntje vanuit de hemel. Een speciaal lichtje wijst jullie de weg.
Heel veel sterkte !
Blijf schrijven Martine ,voor jezelf,maar zeker ook voor ons.
Wij willen allen een beetje van jullie verdriet en ballast helpen dragen,maar niemand kan dit verdriet plaatsen ,dat weet ik wel zeker, jullie missen Siel en zullen haar blijven missen elke minuut van elke dag,en dat weegt heel zwaar zeker de komende periode.
Maar weet dat wij met velen op de tribune volgen hoe het met jullie
samen gaat.
Veel kracht gewenst.
Martine,
We zouden het allen graag anders zien, maar die jas...
Het lijkt erop dat jij nu de enige bent die hem past. En misschien moet je je kraag nog opzetten en diep wegduiken voor de stormachtige dagen die op til zijn. Maar koester die jas, want wat je in z'n zakken vindt, is te mooi om weg te gooien, de moeite waard om bij te houden.
Rune, Talle en Dirk hebben beslist ook zo'n zware jas waarin ze nog alle dagen dingetjes vinden die ze vooral niet kwijt willen spelen.
De jongens en vooral de meisjes in de klas hebben niet zo'n jas, maar eerder een vestje, met misschien niet zo'n diepe zakken, maar toch... Ook zij toveren hier soms nog iets uit waarvan ze blij zijn dat ze het bewaard hebben en nu nog met elkaar kunnen delen.
En net zoals ieder van ons telkens weer hunkert naar de lente, wachten wij samen met jullie tot het seizoen is aangebroken dat jullie je jas al eens uit kunnen trekken en over de arm hangen, zodat je er met je andere hand zachtjes over kan strijken tot hij netjes in de plooi hangt. En wie weet komt dan spoedig de dag dat de zon je uitnodigt om je jas voorgoed weg te hangen, om hem enkel dan nog aan te trekken als de bui er om vraagt.
Maar weet dat ondertussen hier nu een heleboel mensen meelezen die - ongemerkt en anoniem - samen met jullie op zoek zijn naar dat ene haakje waar die jas zijn plekje vindt.
Van op de zijlijn, maar in gedachten bij jullie,
Meester Marc
Bij het lezen van de brief aan Siel, kwam spontaan deze tekst van Kahlil Gibran bij me op : wanneer gij verdrietig zijt, blikt dan opnieuw in uw hart, en gij zult zien dat gij weent om wat u vreugde schonk.
Ik weet dat het hard klinkt, maar toch ...
Martine,
wat goed dat je het nog steeds van je af blijft schrijven, blijf dat gewoon doen.
Jullie gaan weer door een moeilijke periode : Pasen, de communieperiode, het eerste jaar zonder Siel*, ...
Blijf over Siel* praten, elke keer weer als je daar behoefte aan hebt.
Heel veel sterkte in deze toch weer erg moeilijke periode
Nancy
Nu komen voor ons leuke feestjes :: communiefeest , paasfeest ,... :: maar toch is het niet zo leuk ! Want iedereen mist je ! Vooral nu in deze periode ..
SIEL IK MIS JE ZO *
Chelsea.
x-x-x
liefste Martine,
Het is normaal dat je maar aan één iemand kan denken...Siel is jullie kind en dat te moeten missen is niet in woorden uit te drukken. Veel mensen hebben begrip in het begin maar na een jaar zou dat toch al over moeten zijn?? Helaas is dit niet zo, dit gaat nooit over, het wordt met de tijd alleen een beetje draaglijker maar daar is tijd voor nodig. Hoelang? Niemand heeft hier een antwoord op. Men verwacht dat je sterk bent maar laat je verdriet, boosheid of welke emotie dan ook de vrije loop wanneer je daar behoefte aan hebt. Hoe je dit probeert te verwerken? Daar heeft niemand iets mee te maken..als jij je jaloers, boos of hoe dan ook voelt, dat is jou recht godsamme.. doe het op jou manier en neem je tijd...Ik kan je alleen maar wensen dat je de kracht en tijd vindt die je nodig hebt om dit draaglijker te maken. Sieltje, wat heb je een lieve mama, papa en zussen. Jij was een kanjer dat is zo..maar je hebt het van geen vreemde hé?
Martine en Dirk, ik hoop dat die jas met balast, beetje bij beetje wat minder zwaar gaat worden.
Veel liefs en sterkte
Lieve Siel,
vandaag
neem ik je mee
naar de vreugde
waar jij
ook had moeten zijn...
héél diep en hoog
in mijn hart
draag ik je mee..
en deel
met je klasgenootjes
ons onuitgesproken geheim...
vandaag voelen we
je vriendschap,
je spirit,
je ...
jou!
Lieve Siel,
je hoort er helemaal bij!
Liefs,
juf Gerd
Lieve Siel,
Je bent vandaag niet uit mijn gedachten geweest!
Jij, je mama en papa en zussen hadden er ook moeten bij zijn. Wat zou je fier geweest zijn! Wat zou je gestraald hebben!
En toch heb ik jouw stralen gevoeld vandaag! Jij straalde, in elk van 'onze' vormelingen..
Zij hebben (terecht) ook aan jou gedacht! Ze zagen jou op hun reis,ook al ben jij al veel verder dan hen...
Siel, ik ben ervan overtuigd dat het je goed gaat, dat je iedereen de kracht geeft om zijn of haar dagdagelijkse reis verder te zetten. En jij bent voor velen van ons de gids, een goede gids!
Dankjewel daarvoor!
mevr. directeur
Een reactie posten