vrijdag 31 augustus 2007

Een kleine stap

Vorige nacht toch redelijk geslapen, medicament deed goed zijn werk. Tot 3.00u, koorts piek 38.6°, Siel krijgt nog eens dezelfde medicatie en slaapt door tot 8.00 u.
Siel voelt zich nog altijd héél ziek, toch probeert ze een potje yoghurt te eten. Moedige meid dat ze is.
Het bloedresultaat vandaag:
hemoglobine 9.4
bloedplaatjes 60000, is gisteren nog aangevuld
witte bloedcellen 200 yes, ze is aan het stijgen
CRP 225.6 dalen tov gisteren
Siel voelt niet echt een verschil en als wij het bloed niet zouden opvolgen zouden we ook niet beter weten. We moeten Siel overtuigen dat ze terug beter wordt. Ze is zo uitgeput!
Al naargelang de dag vordert stijgt de koort tot 37.8°. Ze krijgt niks bij, ze moet stijgen tot 38.5°.
De resultaten van de echo van het hart waren goed, dat wist de papa gisteravond nog te vertellen. Bedankt ED, een geruststelling!
Als Siel en mama naast elkaar in bed liggen vraagt Siel"mama is dit nu de ergste dag geweest, stopt het bijna?". Ik moet haar het antwoord schuldig blijven en zeg haar dat we dat morgen aan de dokters vragen.
Ze is er niet gerust meer in, die angst in haar ogen als er weer iets nieuws komt.
Zoals vandaag, vandaag is de paal van Siel weer uitgebreid, 3 motoren of pompen. Een pomp stuwt een infuus in de katheter van Siel.
Omdat Siel niks meer eet of drinkt heeft ze voedingsstoffen tekort. Er wordt een zak met vitaminen en een zak met vetten aangehangen. Dit gaat langs 1 kanaal van haar katheter binnen.
Aan een ander kanaal een infuus waarmee de verschillende medicatie wordt toegediend. Dit alles is nog geen sondevoedeing, maar ik denk dat het dichtbij is.
Het 3de kanaal blijft vrij om bloed te kunnen nemen of geven.
Als papa binnen komt schrikt hij even. Zo hebben we het nog niet gezien.
Mama heeft gezien dat de voeten van Siel vol vocht zitten, even op de weegschaal. Siel weegt meer nu dan bij het binnenkomen. Dat kan toch niet ze eet of drinkt niet meer.
De nieren kunnen niet bijhouden met het vocht af te drijven dat ze via de pompen binnen krijgt. Het debiet aanpassen en extra vochtafdrijver. Siel moet vaker naar het toilet.
De dokters hopen dat Siel in het weekend terug gaat kunnen eten, wij hopen mee.
Het reties restaurantje staat in zijn startblokken! Het potje yoghurt van deze morgen is er al in gebleven, de hele dag heeft Siel wel braakneigingen gehad en de diaree is nog niet gestopt.
Al bij al het gaat de goeie kant uit al is het met héél kleine stapjes.

6 opmerkingen:

Anoniem zei

Siel,
oef, het gaat wat beter met u, ik ben zo blij hou u sterk en alles komt in orde, morgen nog een berichtje van mij

veel groetjes
Greet

Anoniem zei

Dag dappere Siel,

Het CRP daalt zachtjes, de witte bloedcellen zijn lichtjes gestegen, wat ben jij een sterk meisje. Nog moeilijke dagen in het verschiet, waarschijnlijk wel, maar een lichtje aan het einde van de tunnel dat nu alleen maar groter kan worden. Ik ben morgen laat thuis maar zet zeker de computer nog aan. Nog heel veel moed.

Erik Dries.

Anoniem zei

Dag Siel en de rest,

Eindelijk terug wat beter nieuws. Je lichaam is een echte vechtmachine, Siel! De medicamenten doen hun werk. Nu hopen dat je vlug terug beter bent en weer allerlei dingen wil doen.
Veel goede moed aan allen.
juf Nicole

Danny en Rina zei

Dag Supersiel,

Ik lees alle dagen de berichtjes die mama achterlaat. Het is moeilijk om hier iets op te zeggen, leuk is anders natuurlijk. En het zag er allemaal zo goed uit, heel de blok kunnen uitdoen, chemo casper die zo goed zijn werk deed, en nu dit. Gelukkig gaat het al een heel klein beetje beter, ook al voel je het nog niet. Met hele kleine stapjes kom je er ook weet je, alleen voor jou duurt dit allemaal véééél te lang natuurlijk. Probeer de moed er in te houden siel, hoe moeilijk ook, en ook voor de mama en papa veel moed. Pobeer vol te houden allemaal.

Groetjes, Danny en Rina

familie Van Hout zei

Hoi Siel,
We vinden het spijtig om te horen dat het niet zo goed met je gaat.Hopelijk komt daar snel verandering in. We duimen voor je.Het zal voor jullie allemaal heel moeilijk zijn maar probeer er de moed in te houden.We wensen jullie allemaal heel veel sterkte en hopen dat het vlug weer wat beter met je gaat.
Heel veel liefs van chris-jan Han Elle Bas en Ron.

Daphne en familie zei

Hoi Siel,

Amai,wat ben jij een sterke meid. Als je zo blijft vechten lukt het zeker!

Binnenkort kan je vanuit thuis de lessen volgen. Da's speciaal hè!

De eerste schooldag op de Rozenberg viel wel mee (alhoewel ik heel zenuwachtig was). Ik kan niet zo snel fietsen als ullie Talle. (maar jullie zijn dan ook een super-familie)

groetjes en tot nog eens!xxx