7.00 u. Siel en mama vertrekken naar Leuven, bloedcontrole.
-hemoglobine 8.4, Siel maakt zelf bloed aan
-bloedplaatjes 263000
-witte bloedcellen 2700, goed gestegen
Siel herstelt goed, dinsdag zeker een beenmergpunctie. Deze is zeer belangrijk. Het resultaat daar moeten we min. 3 à 4 weken op wachten. Het wordt telkens op een speciale manier onderzocht. Er mogen geen slechte cellen meer inzitten, .
Maandag 13 augustus terug een opname en beginnen we met blok 3, met veel angst.
Dit is voorlopig het schema dat ons te wachten staat. We weten dat ons Siel weer een zware tijd tegemoet gaat, maar daar proberen nu even niet aan te denken. Siel geniet met volle teugen van "het gezond zijn". Lachen en spelen met de zussen en vriendjes, we willen haar nu zoveel mogelijk laten genieten. Haar plannen zijn oneindig en wil zoveel mogelijk nog doen.
De 2 blokken die achter de rug zijn waren verschrikkelijk. Je denkt dan dat het nooit meer goed komt.
Ellendig voelen, misselijk, braken, mond vol aften met veel pijn, spieren volledig weg, spijsvertering stilgevallen, constant in bed, depressief alles heeft ze moeten doorstaan. Voor een kind van 10 onvoorstelbaar. Telkens maakten de chemo's haar zieker.
"Je moet het ondergaan, je hebt geen keus" zeggen ze dan. Simpel om zoiets te zeggen hoor. Ik zeg zoiets nooit meer! Ze moet ervoor werken om zoiets te doorstaan en ze heeft inderdaad geen keuze.
Nu zegt Siel dat het haar wel zal lukken. Ze weet dat als ze even zonder chemo's is weer beter wordt. Gelukkig maar, positieve gedachten zijn soms ver te zoeken tijdens de behandeling.
Ze heeft een hele nieuwe kijk op het leven, nuchter, en zonder medelijden.
Voor de kleine zus dikwijls moeilijk. Siel probeert haar bij te brengen hoe mooi het leven is en hoe lekker en gezond groenten zijn. Maar dan op een strenge manier, volgens Rune.
Rune heeft er geen oren naar en klaagt en zeurt als ze iets moet doen wat ze niet leuk vindt. Siel daarentegen wil alles doen.
2 opmerkingen:
Siel, knap van je dat je ondanks alles toch positief probeert te denken. Zo moet dat, na regen komt altijd weer zonneschijn. Ik vond je al geweldig, dat heb ik al eerder laten horen maar nu weet ik het zeker. Je bent een echt supermanneke (allé vrouwtje dan).
Zeg, en als je met Rune klaar bent dan mag je naar ons komen. Die kleinste meisjes toch. Ons meisje doet ook liefst haar eigen zinnetje en snoep dat is toch veel lekkerder dan groenten en fruit.
Een dikke knuffel voor jou!
Diane
Hoi,
Elke dag probeer ik even te kijken hoe het met Siel gaat, en met de rest van de familie natuurlijk. Het is Siel die moet vechten en die alles moet ondergaan, maar voor mama en papa, Talle en Rune is het ook niet simpel. Ik vind het bewonderenswaardig hoe jullie er als gezin mee omgaan!!! Als wij eens een tegenslag hebben, denk ik direct aan jullie en dan kunnen we er weer tegenaan!!
Denk bij de moeilijke momenten aan al jullie vrienden en kennissen. Laat maar weten als we iets kunnen doen!
Maar geniet nu eerst nog van de mooie momenten!!!
Veel groetjes van Krista (mama van Janne en Laurien)
Een reactie posten