Hallo

Vandaag naar Mol geweest voor een bloedcontrole. Bloed stond nog niet goed en Siel heeft veel last van aften, maar toch moesten we naar Leuven.
Mama had geen goed gevoel. Slecht nieuws misschien?
Ja inderdaad, slecht nieuws.
De kanker bij Siel is nog meer toegenomen. Volgens de laatste beenmergpunctie van donderdag, is het tot 40% gestegen. Héél agressief dus.
Dit is verschikkelijk!!!!
Wanneer krijgen wij eens goed nieuws?
De angst die we hadden voor een transplantatie is niks in vergelijking wat we nu weer moeten doormaken. De slaagkansen zakken héél diep.
De volgende chemoblok gaat verzwaren, in de hoop zo de kanker onder controle te krijgen. Zolang de kanker niet weg is , geen transplantatie. De kanker moet eerst onder controle zijn!
Ze gaan vandaag starten met een groeimiddel voor het beenmerg, zo gaat de kanker nog feller toenemen om daarna het de kop kunnen indrukken met zware chemo. Deze kuur duurt 5 dagen met daarna een recuperatieperiode van 3 weken. Daarna terug een punctie en dan moet de kanker gezakt zijn naar min 20% of liever nog minder. Deze kuur krijgt ze 2 keer, als dit lukt volgt een transplantatie. Laat het AUB lukken!!!!! Ik kijk nu echt uit naar een transplantatie.
Wat als dit niet lukt? Ja daar geven ze nog geen antwoordt op. Nog zwaardere chemo. De kanker moet onder controle komen.
De dokters zeggen wel dat Siel héél sterk is, normaal gezien bij zoveel kanker aanwezig in het lichaam liggen de meesten in bed, en hebben een grauwe kleur. Siel niet ze loopt nog vrolijk rond. Onvoorstelbaar!!!
Telkens als we (papa en mama) bij de dokters geroepen worden, gaan onze hartslagen héél hoog. Het zijn lieve mensen, maar ze vertellen dikwijls slecht nieuws.
De dokters hebben Siel ook ingelicht. Ze beseft niet echt wat er aan de hand is, hoe ernstig de situatie wel is. We laten het zo, zij moet positief blijven.
Wij lopen hier rond als twee wrakken. Moedeloos, teneergeslagen, machteloos, angst, gevoelens die moeilijk te plaatsen zijn.
We hebben geluk nodig om hier door te komen.