Dag 6 vandaag.
Ik ben in een goede bui deze morgen. Je postduif is geweest. Elke morgen ligt er een briefje op de kamer. Ik weet niet of ik kan verklappen wie ons postduifje is. Ik zal je de details wel vertellen als je terug wakker bent. Want er lezen véél meer mensen mee als dat we zelf wel denken. Ik durf mijn ziel al veel minder bloot geven.
Op die brief staat dat je toestand stabiel is gebleven deze nacht en geen hoge koorts meer. Dank u postduifje!!!!
Ik kom weer trouw naar je toe. Deze keer moest ik héééééél lang wachten aan je voordeur. Je verpleegster was nog niet klaar met je verzorging en ik mocht dus niet binnen. 40 minuten heb ik daar gezeten. Pffff. En wachten en wachten. De minuten kruipen voorbij dan. Ik bel een 2de keer aan, zonder resultaat. Wachten en wachten.
Ik wou vandaag extra vroeg naar je toe komen want ik heb met Sandra afgesproken om de stad in te gaan.
Eindelijk is het zover, ze komt me halen. Ze heeft haar spiekbriefje al klaar met de bloedwaarden. CRP 17O, witte 3700, goed gezakt hé!!!! Ik zie dat het beter met je gaat, je kleur is beter. De koorts blijft nog rond de 38° steken en zuurstoftoevoer 45%. Goed zo Siel!!!
Als ik om 11 u terug naar de kamer kom, zit Sandra me op te wachten. Oh wat is dat een blij weerzien. Mijn positieve steun en toeverlaat!!! Waar blijft ze haar kracht toch vandaan halen.
We beslissen om de bus te nemen naar de stad. Het is maar een kort stukje van hier.
We stappen uit en genieten beiden van wat een mooie stad Leuven is.
We kiezen een toffe taverne uit en plaseren ons voor het raam. En babbelen en babbelen en babbelen we weten van geen ophouden.
We kiezen op de kaart iets om te eten en daarna komen we terug. Papa is ondertussen bij je gebleven. Even een "IK-MOMENT" genomen Siel. Sandra wil je ook eens bezoeken. Je doet ook voor haar je ogen open.
Tot mijn grote verbazing is het zuurstofgehalte gezakt naar 35% en je koorts zakt nog een beetje meer. Goed zo Siel, je bent echt wel "een sterke madam" om het in Sandra haar woorden te zeggen.
Terug naar de kamer gekomen kom ik op de gang mama's van lotgenoten tegen. Mijn humeur zakt in mijn schoenen. 2 van hen hebben slecht nieuws gekregen. Moeilijk om de juiste woorden te vinden. Toch wil ik hoopvol blijven.
Ik wacht vol ongeduld om terug naar je toe te komen. In de wachtzaal zitten nog ouders van wie hun kind op IZ ligt.
Als je weer zie, put ik kracht uit mijn "sterke madam". Je doet het maar, gisteren nog volledig aan de machine en vandaag adem je zelf met al veel minder zuurstof.
Ik heb beslist om niet meer op de gang te komen vandaag. Ik hou mijn gedachten bij jou.
Dr Renard komt je bezoeken en zegt me dat ze van plan was om een beenmergpunctie uit te voeren maar die verplaatsen ze naar morgen.
Je moet veel braken en het zijn allemaal slijmen. Hier kan ik écht niet tegen, wat is dat een akelig geluid.
Ik zet je bed wat rechter. Door de juiste vragen te stellen weet ik wat je bedoelt. Ik kan een beetje bij je liplezen en zegt me dat je buikje pijn doet.
Ik kon je verstaan!!!!! We zijn weer een stap vooruit meisje, houden zo.
Morgen weer een stapje Siel? Of is dat teveel gevraagd? Stapje voor stapje, vandaag was het een grote stap vind ik, van 45% naar 35%.
Ik mag niet teveel verwachten en je tempo proberen te volgen. Doe maar rustig aan, je komt er wel.
Vandaag ga ik eens vroeg onder de wol kruipen. ik voel héél goed dat het een zware week geweest is. Ik kan mijn rust goed gebruiken.
Eerst kom ik weer naar je toe. Dan kom ik weer voorlezen en genieten om naast je te kunnen zitten.
Dag mijn sterke madam, tot straks.
14 opmerkingen:
hey siel en martine
ja ja ik zit weeral achter men pc,
hoi hoi je gaat weeral wat stapjes vooruit.men gebedjes worden verhoort.
zeg siel ons chiara heeft net haar fotos boven gehaald van het kleuterklasje en ja hoor je pronkt naast haar met haar verjaardagsfeestje in de klas.en altijd met die blozende wangetjes.
onze wens dat je later zo terug mag pronken maar eerst nog wat
werken om die rotbeestjes weg te krijgen he.
toy toy toy en doe dat morgen weer zo goed
mama en chiara
rotbeestjes he;
hoi siel en familie
seppe komt vandaag met het nieuws dat siel op iz ligt het was me even schrikken bij deze wil ik je veel sterkte en moed toewensen en ik weet je bent een sterke meid en je zal er voor vechten ook wil ik jouw papa en mama veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd ook hiervan weet ik dat ze door een vuur gaan voor hun dochter ik zou zeggen hou de moed erin en ga ervoor
papa van seppe;seppe en marie
Dag allemaal,
Fijn te lezen dat Siel al bijna helemaal alleen ademt. Wat een geweldig cadeau voor jullie!
Siel, je bent een "krak" zoals ze in Retie zeggen. Je hebt je ouders vandaag weer dolgelukkig gemaakt. Doe zo verder, het gaat de goede richting uit. Je bent bijna uit dat diepe dal waarin je zat. Het drijfzand wordt langzaam een harde bodem zodat je je kan afduwen en weer verder gaan. Een topprestatie, meisje. Proficiat!!!
We blijven jou op de voet volgen. Er is geen enkele topsporter die zoveel supporters heeft als jij!
Groetjes,
juf Nicole
Dag sterk madammeke,stap voor stap word je weer, nog veel sterker.
Groetjes
Dag Siel en familie,
Goed zo Siel. Elke dag op je eigen tempo kleine pasjes richting beterschap. Het gaat de goede kant uit. Je mama heeft groot gelijk. Je bent een "sterke madam". Zoals jij hebt moeten vechten is elke pasje een zevenmijlspas waard. En je moet het samen met je familie helemaal zelf doen, zonder zevenmijlslaarzen. Wij hebben hier veel bewondering voor jullie.
Erik Dries, Carina, Koen en Dorien.
Dag Martine,
weer een stapje vooruit!! Het geeft moed! Zou het aan de hartjes liggen? We hebben met het vijfde leerjaar héél veel hartjes gemaakt voor Siel. We delen ze uit aan alle kinderen van de school. De bedoeling is dat zij het hartje thuis op een kaars kleven die ze voor Siel laten branden. Maar er zijn nog meer harten... Harten van moeders, van vaders, van grootouders, van jongeren die diep geraakt worden door jouw
mooie brieven aan Siel. En in al die harten hebben jullie
een nog specialer plaatsje gekregen.
Dirk,
laten we jou niet vergeten!! We hebben met de kinderen in de klas nog meer gedaan voor Siel(maar dat is nog een beetje een verrassing)en één kind zei heel spontaan: "Maar nu hebben we nog niks over Dirk en die heeft wel de boomhut gemaakt!" Ik vond dat zo mooi van dat kind! We weten wel beter wat jij allemaal doet, hoe bezorgd je bent voor je hele gezin, hoe jij zaken regelt om voor iedereen steunpilaar te zijn!
Petje af!!
Rune en Talle,
ik heb op youtube naar het verrassingsfilmpje voor Siel gekeken. Grappig en echt om vrolijker van te worden. Kijk er maar naar als je verdrietig bent, het helpt vast een beetje.
LIEVE SIEL,
WIJ MISSEN JE IN DE KLAS!! Maar we zetten jouw vrolijke snoet(van die prachtige foto met dat megamooie schildpadkussen) elke morgen in het groot op ons scherm. Zo lijk je toch dicht bij ons. We spreken je ook aan. Nu hoor je dat nog niet, maar als ik de brief van je mama goed gelezen heb, gaat dat niet zo lang meer duren. Neem je tijd, wij hebben geduld.
Veel liefs,
juf Gerd
Hey Martine en Dirk,
Voor het slapengaan toch nog even kijken naar de blog...ik kan het niet laten...wat ben ik blij dat er weer positief nieuws is...
jullie Siel is echt een sterke madam....maar ook jullie zijn een oersterke mama en een beresterke papa...we blijven duimen voor nog meer positief nieuws!!!
Ik had het er vanavond nog over met Martine (Lachi) op de badminton...moet je een reactie achterlaten of niet...bel je best eens of toch maar weer niet...je kent het verhaal wel via de blog dus...we weten niet altijd goed wat het beste is...maar weet gewoon dat we heel veel aan jullie denken en voor jullie duimen...en als we iets voor jullie kunnen doen,laat het ons weten....
Tot morgen! Hopelijk krijgen we dan nog meer positief nieuws!
Els, Erik, Ynias en Caro
Dag Siel en familie,
Bergbeklimmers klimmen naar de hoogste toppen in stukjes, elke dag een stuk, elke dag een overwinning op zichzelf. Zo zie ik jou nu ook bezig, vanuit het diepe dal op weg naar de top, elke dag een stukje. En wij staan allemaal beneden om je klimtocht te volgen en te supporteren.
Knuffels
Liefste Siel ,
Wat goed nieuws zeg , ik ken je helemaal niet hoor meisje , maar ik kan niet anders dan elke dag weer de brieven te lezen die jou lieve mama naar jou toe schrijft.
Wat ben je toch een ongelooflijk sterk wezentje , daar mogen veeeeeeeeeeeeel mensen zich aan optrekken ,ja je komt uit een heel diep dal en klimt met de beetjes terug naar de top, een echte krak ben je lieve Siel, probeer om zo stilletjes aan terug te klimmen naar jou lieve familie, dat moet zeker wel gezecht worden , dat je daar toch wel alle kracht uit kunt halen , zoals jou lieve zussen Talle, en Rune, en zeker niet te vergeten jou papa, wat zullen die ook blij zijn met het toch een beetje goede nieuws.
Ik ga het hier bij laten hoor Sieltje, en zoals bij vele zal ik ook weer een kaarsje laten branden , en misschien een beetje hopen dat er morgen wederom goed nieuws in de brief van je lieve mama staat,
dag siel je hebt mijn mama haar tekst wel gelezen en ja hoor ik heb mijn fotos bovengehaalt jij staat daar als en trotse meeid bij mij je was mijn beste vriendje nu nog steeeds maar die rote ziekte ik haat dat veel sterkte !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Hey Siel,
Elke dag lezen we hoe het met je gaat. Elke dag weer een stapje in de goede richting. Onze kaarsjes branden nog altijd, ook voor je zussen die je ongelooflijk hard zullen missen, je papa die pendelt tussen GHB en het thuisfront en je mama die je steunpilaar is. Ik ben er trouwens zeker van dat jij ook de hare bent!
We blijven duimen voor jou, echt waar!
dikke knuffel van Netteke en co
Iedere dag kijk ik op de blog om te weten hoe het met Siel gaat. Ook lees ik dan alle mooie reacties.
Thuis praten we vaak over Siel en iedere dag voor het eten bidden we voor jullie.
Mijn kindjes weten niet wat ziek zijn is. Zij denken dat je dan gewoon lekker bij mamma thuis op de bank mag liggen. Toch realiseren ze zich wel dat het bij Siel anders is. Ze zien aan mij dat ik verdrietig ben als ik over de blog nieuwtjes vertel.
Ook op school wordt er veel aan Siel gedacht. Vandaag zijn de klasgenoten van Siel rondgegaan met hartjes voor op de kaarsen die nu in iedere klas branden. Wat een fijne school is het toch.
Laatst stonden we met pech langs de weg. We hebben een paar uur moeten wachten voor we weer naar huis konden. Een jaar geleden zou ik boos geworden zijn, maar nu denk ik: ach als dat alles is.
Ik heb ook 3 kindjes, 1 dochter zij is net als Siel de middelste. Haar knuffel ik nu nog vaker. Ik vertelde haar dat Siel nu slaapt en toen wees ze me op haar geboortekaartje.
Pappa heeft toen een gedichtje geschreven en dat leek haar mooi voor Siel.
Van Lisse voor Siel:
Slapende schoonheid, je opent je ogen
Donzen doornroosje, zacht, verwacht
Met een kus gewekt, verwekt, weloverwogen
Het wonder van de liefde heeft jou bij ons gebracht
de buren op 66
Lieve Siel en familie,
Wat een geweldig nieuws dat het de positieve kant uitgaat!!
Wat een vechter ben jij Siel, laat iedereen maar eens versteld staan, geweldige meid !!!
Martine, ik ben blij voor jou dat jij ook een ik-momentje durft nemen en dat jii zo`n steunpilaren achter je hebt staan. Soigneer ze maar !!!!
Liefs
Marjolein, Dirk, Fien, Nore en Maud
Dag Siel, Martine, Dirk en zusjes,
Ik leef ontzettend hard met jullie mee. Martine, je beschrijft zo mooi en goed je gedachten, de veranderingen, de verbeteringen, de verslechteringen, jullie emoties,...
We kunnen ons daar wel een beetje van voorstellen en voelen heel erg met jullie mee, maar wat dat in werkelijkheid is, dat kunnen we nog niet voor een honderdste deel voelen! We kunnen ook zo weinig doen! Eigenlijk alleen jullie een hart onder de riem steken...
Ik ben echt heel blij dat er enige verbetering te merken is. Ik heb echt een heel diep geloof en vertrouwen dat die kleine stapjes die Siel nu zet het begin zijn van een grote stap in de goede richting.
Heel veel moed, maar vooral ook geduld en vertrouwen, dat wens ik jullie 5!
mevr. directeur (Greet Verwaest)
Een reactie posten