Het is zo moeilijk om nu voor de PC te zitten en te schrijven, om jullie in te lichten over de toestand van Siel.
Anders ligt Siel naast me in bed, soms wat TV te kijken en zegt ze me van wat ik jullie moet schrijven.
Nu moet ik dit gans alleen doen, dat valt me heel zwaar.
De laatste dagen gaat het niet goed met Siel. Sinds gisteravond eigenlijk alleen nog maar slechter. De koorts was weer teruggekomen zelfs tot 40°.
Haar ademhaling is héél moeizaam en vlug, waardoor elke inspanning teveel werd.
Deze morgen was het nog erger, zelfs de kinderarts hier gaf me daarin gelijk.
Het beest waar Siel tegen moet vechten is vandaag goed bekend, en is inderdaad dezelfde als die van augustus. De kinderarst beslist van 1 antibiotica (VANCO) stop te zetten en over te schakkelen naar peneciline. Hier zou dat beestje heel bang van moeten zijn. In de bloedwaarden is te zien dat het weer is toegenomen, CRP 430 en de witte staan nog steeds op 0.
Dr Uyttebroek komt Siel onderzoeken en verbiedt Siel van uit haar bed te komen. Dus ook de pot naast het bed wordt vervangen door een pan. Héél gênant vindt Siel.
Siel is altijd héél alert, als er dokters komen ze wil graag alles weten.
Het peloton (3) dokters vragen aan de verpleging om een monitor op de kamer te zetten. Hierop kunnen we hartslag en saturatie opvolgen.
Hartslag zit tussen de 140 en 160, saturatie = zuurstofgehalte in het bloed, 80 en moet 100 zijn. Ook hier wil Siel weer het fijne van weten.
Siel hoest sinds gisteren, een foto van de longen, echo van het hart (was nog goed) en echo van de buik.
Nadat de foto is genomen roept dr. Uyttebroek me van de kamer.
Ja, ik weet al hoe laat het is. Siel moet naar intensieve zorgen.
Siel moet al haar krachten sparen om deze infectie te boven te komen en hier op de afdeling kan dat niet, zo luidt.
Weer heb ik slecht nieuws alleen mogen ontvangen, weer een slag van de hamer.
Ik bel papa en die komt van zodra hij opvang voor de zussen kon regelen. Voke en moeke waren vandaag eens niet thuis.
Het beestje heeft beslist van zich waarschijnlijk in Siel haar longen te nestelen, waardoor haar ademhaling zo moeilijk is. 't Is te zeggen de dokters vermoeden dat.
Op intensieve zorgen aangekomen, mama met Siel en kinderarts van dienst en verpleger Hubert, wordt Siel direkt aan de monitor gehangen. Dokters overleggen naar medicatie toe en dergelijke. Saturatie is hier nog 72. Siel krijgt extra zuurstof toegediend.
Als kinderarst en Hubert terug vertrekken, komen ze papa tegen en wijzen hem de weg naar ons.
De bezoekuren van IZ zijn wel anders dan hier. Wij mogen bij Siel van 13-14 u, van 16-17 u en van 19-20.45 u. De verpleegster die zich over Siel ontfermt heeft er geen probleem mee dat we de hele tijd daarblijven. Gelukkig voor Siel, we beginnen haar al voor te bereiden dat ze alleen daar blijft vanacht.
De bloeddruk van Siel wordt constant gemeten en dit door een katheter in haar pols die gaat tot in de slagader.
Deze werd gestoken onder "plaatselijke verdoving" wat niet echt werkte, hééééééél pijnlijk voor Siel maar ook voor ons om dit te moeten aanzien en horen.
Ik zou niet graag in de schoenen van die dokter gestaan hebben. Door deze katheter wordt bloed genomen en kan er binnen de 5 à 10 min. een bloedresultaat gekend zijn. Van kort op de bal te kunnen spelen gesproken.
Ondertussen zit ik hier alleen op de kamer (413), papa is weer naar huis gereden nadat we eerst samen nog eens naar IZ hebben geinformeert hoe de toestand van Siel op dit moment is.
Bij vertrek daar heeft Siel een rustgevend medicamentje gekregen om haar angsten een beetje weg te nemen. "Siel is rustig , ze slaapt;" was het antwoord.
We mogen zo vaak bellen als we willen, ik denk bij slaapgebrek deze nacht......
Siel vecht voor haar leven! Met ongelijke wapens.
De CRP-soldaten zijn met 430 en Siel's soldaten (Witte) zijn gesneuveld bij de laatste blok chemo.
Maar ze heeft nog een beetje vechtlust hebben we gemerkt. Als haar iets niet aanstaat laat ze dat héél duidelijk merken door boos te zijn. Wat kan ze dan hard roepen, terwijl ze anders nog maar fluistert of tekens geeft.
Goed zo Siel, dat horen we graag!
9 opmerkingen:
Martine,
bedankt voor dit bericht!!!
Het toezicht verhoogt, jij blijft alleen achter en dat is hééél moeilijk. Als 't nijpt, moet je bellen naar IZ, om het even om welk uur! Want jouw kracht is Siels kracht en omgekeerd. En je moet doorgaan !!
Doe je morgenvroeg de groetjes aan Siel van alle kinderen van 't vijfde leerjaar?
We blijven jullie nabij!!
Juf Gerd
Martine,
Het is moedig van je om toch nog die informatie over de situatie ginder te schrijven. Ik denk dat er veel mensen zitten te wachten op nieuws van jullie.
Ik wens je heel veel sterkte voor deze nacht. Het zal een lange, bange, eenzame nacht worden, maar Siel is niet ver weg en hier in Retie zijn enorm veel mensen die samen met jullie zitten te hopen. En je weet het, laat dat kleine vlammetje van de hoop branden en hopelijk doet Siel dat ook en is er morgen een héél klein beetje beter nieuws. Dàt vlammetje laat ik in elk geval in mijn hart branden voor jullie. Veel sterkte !
Carine
(mama van Inka en Jorne)
Lieve Martine, Dirk, Siel, Talle en Rune,
Ook wij hier in Nederland zijn héél blij een berichtje te lezen van jullie daar. Wij kijken de hele dag bang of er al nieuws is. We leven heeel erg met jullie mee, fijn dat Siel toch nog zoveel vechtlust heeft, dat ze boos wordt en laat blijken als ze iets niet wil!! Goed zo Siel!!!!
Je bent super super super! Meid wat een ontzag heb ik voor je! En voor jouw papa, mama en zusjes niet te vergeten! Ook zij hebben het zwaar!
Hopelijk hebben Siel en jullie een rustige nacht en kan Siel weer meer krachten opdoen die zo nodig zijn om dit akelige beest te verpletteren.
Heel veel sterkte en kracht toegewenst voor jullie allen!
Wij denken aan jullie!
liefs
Diane Otten en familie
Dag Martine,
Jij bent de beste mama ooit. Je bent uit het goede hout gesneden. We merkten al aan de berichten op het blog dat het slecht ging met Siel. Soms, waarschijnlijk zelfs dikwijls, zien mama's sneller dan dokters dat het echt wel ernsig is met hun kind. Ik ben bang, echt bang geweest deze avond. Ik heb je bericht gelezen omstreeks half acht en was niet direkt bij machte om iets te doen of een bericht te plaatsen. En ik durf mezelf gerust blootgeven, ik heb een beetje geweend vanavond. Het waren niet veel tranen, maar het waren er toch enkele, en ze zijn helemaal bestemd voor Siel. Je mag het haar gerust vertellen als ze het kan horen. Nadien ben ik naar een (bijna verplichte) les geweest en naar een late nieuwjaarsreceptie. Ik heb er niet veel aan gehad. Ik heb constant aan jullie zitten denken. Denk eraan dat het stadion rond Siel en jullie nokvol zit en dat we niet naar huis gaan voor Siel beter wordt.
Erik Dries.
Martine, Dirk en Siel,
De kaarsen branden hier terug deze morgen. Het eerste wat we deden vanmorgen was naar jullie blog kijken om te zien hoe het met Siel is.
De zorg op intensieve is echt fantastisch. Dat weten we nog van toen ons Nette daar lag. Het is goed dat ze die zorg nu kan krijgen, want dat kan inderdaad niet op onze afdeling.
We hebben al gezien dat Siel een vechtertje is. Ze zal alles doen om ook dit weer te boven te komen. Je weet dat we begin januari gezegd hebben: alleen goed nieuws in 2008 voor onze meisjes! We geloven er écht in!
Hou jullie sterk en als er iets is dat we kunnen doen, zeker laten weten!
veel sterkte en we denken aan jullie!
Stijn-Joke-Nore-Nette
Het klinkt misschien vreemd omdat wij elkaar persoonlijk niet kennen, maar terwijl ik hier aan mijn pc zit rollen de tranen over mijn wangen. Ik vind het zo oneerlijk wat er gebeurt. Ik blijf samen met jullie hopen dat het beter gaat en ben in gedachten vaak bij jullie.
Sieltje, ik hoop dat je soldaatjes snel terug beginnen te vechten.
Hallo
Da's inderdaad geen eerlijke strijd die jullie moeten leveren!
Jullie zijn al zo sterk geweest, hebben al zo'n lange weg afgelegd.
Nog enkele weken te gaan. Na de transplantatie zal het de goede weg wel opgaan. Nog even volhouden allemaal!
De kaarsjes branden in onze klasjes. Onze kleuters bidden voor Siel.
Wij wensen jullie veel sterkte!
Ingrid
Liefste Siel,
Ik vind jou zooo knap! Echt zo onvoorstelbaar knap. Een overwinning in de Tour de France van Tom Boonen heeft er niets tegen. En je mama komt als tweede over de meet, dan je papa, dan je zussen, je grootouders,.. en ver daarachter wint Tom Boonen (of Nick Nuyens) in het massapeleton.
Doe zo verder! Ik heb oneindig veel bewondering voor jullie.
Ik ben altijd bij jullie!!
X
Diane
Een reactie posten