Siel's blog: Dag 6

zaterdag 23 februari 2008

Dag 6

Vandaag is het chemodag.
Siel krijgt ETOPOSIDE, lopende over 8 uren. Het is telkens een zak van 2 uur, deze kristaliseerd vlug en daarom is het verdeeld over 4 zakken.
Siel is misselijk vandaag en verlaat haar bed niet veel. Er hangt nu een 4 de pomp aan. Siel krijgt veel vocht toegediend, medicatie en chemo, alles intraveneus.
Het eten van voke lukt haar nog goed, gelukkig. Eten was haar grootste struikelblok. We zijn al een week verder en het eten van thuis wordt gewoon verder genomen.
Als ze in isolatie zit moeten we dat anders gaan aanpakken, invriezen en meenemen of koud laten worden thuis en ginder terug opwarmen of zoals nu alles in een thermos en meenemen. Héél verwarrend, elke verpleegster zegt het anders. Het Reties restaurantje mag niet ontbreken in deze fase. "Ze pakken al zoveel van me af, nu toch ook niet mijn eten hé!" zegt Siel. Daar zullen moeke en voke wel een mouw aanpassen.
Vandaag zijn Siel en Talle gans de dag op msn videobox. Praten en spelen een leuk gegeven.
Bloedwaarden van de dag.
Hemoglobine: 10.6
Bloedplaatjes: 199 000
Witte bloedcellen: 1200, waaw die zakken vlug vandaag! Vanaf 0 isolatie, morgen misschien al!!!
Siel heeft vandaag veel last van misselijkheid, straks krijgt ze het medicament dat zowel het misselijk aanpakt maar waarvan ze ook goed kan slapen. Hoplijk lukt het en slaapt ze door haar misselijk zijn heen.
De dag met chemo is ook al voorbij, de transplantatie nadert!!!!

17 opmerkingen:

Anoniem zei: Komaan hé Siel, nog eventjes doorbijten en je hebt de top van de Mont Ventoux bereikt. Je kan het! We duimen voor jouw en je familie dat jullie de kracht blijven vinden om door te gaan.
Ons kaarsje brandt voor jullie.
Om het met de woorden van trap op te zeggen: TOI, TOI, TOI !!!!!!!

Lien, Ward, Ann en Paul; 23 februari 2008 om 21:39
Anoniem zei: Veel sterkte de komende dagen aan ieder van jullie

Erik en familie; 23 februari 2008 om 22:31
Anoniem zei: Goed gedaan Siel !!
En vanaf nu komt Talle je helpen dus het gaat jullie zeker lukken.

Martine, Dirk, Talle, Siel en Rune ... we willen jullie nog heel veel sterkte toewensen, we blijven duimen en kaarsjes branden.

Fam Hermans Jens; 23 februari 2008 om 23:03
Anoniem zei: Hoe sterk is dat eenzame, fietsende meisje dat kromgebogen over haar stuur tegen de wind, zichzelf een weg baant ... ???

Hoe sterk??? Héél sterk!!! De voorbije maanden heeft dit meisje bewezen om over zoveel doorzettingsvermogen te beschikken dat we ervan overtuigd zijn dat het ook nu gaat lukken. Dit meisje is supersterk!!!

Eenzaam??? Natuurlijk, voor een stuk wel. We zouden allen zo graag willen dat dit dappere meisje niet eenzaam is, doch de zware behandeling zal ze voor een groot deel zelf moeten dragen. Maar helemaal eenzaam is ze zeker niet!!! Ze wordt zo warm, en zorgzaam en liefdevol omringt door haar naaste familie, dat het hier voelbaar is. En dan zijn er nog al die andere supporters die hier zoveel kabaal maken en hopen dat er toch een beetje van hun energie ginder voelbaar is. Volhouden Siel... je gaat het kunnen. Krom je rug nog maar eens extra over dat stuur, laat voelen die wind en die berg met wie ze te maken hebben. Wij zitten aan de kant en we hebben gemakkelijk praten, maar we hebben hier veel bewondering voor U.

Erik Dries en familie.; 23 februari 2008 om 23:31
Talle zei: Hallo Siel
hier je zus Talle.
Ik ben trots dat ik je donor kan zijn. Maandag is het zo ver. Nu kan ik de stress nog temmen maar maandag zal dat niet het geval zijn. Samen gaat het ons wel lukken.
lieve groetjes van je grote zus Talle; 23 februari 2008 om 23:49
Anoniem zei: Lieve Talle,

Het is zo mooi wat jij voor je zus kan/mag/moet doen. Jullie zullen nu nog dikkere vriendinnen worden. Ik vind jou ook zo bijzonder knap!!!!
Het zal wel meevallen, je weet voor wie je het doet.

Kom op meisjes, jullie kunnen het!!!

Een hele dikke knuffel voor jullie!
Diane en familie
x; 24 februari 2008 om 00:34
Elly S zei: Voor Talle,

Het is geweldig en bewonderenswaardig wat jij voor je zusje doet Talle.
Veel succes en sterkte voor morgen!

Groetjes; 24 februari 2008 om 08:02
ann zei: Hoi Siel

Elke dag brand ik een kaarsje voor jou.
Maar bij de transplantatie ga ik een zelfgemaakte kaars laten branden voor jouw en je zus Talle, ik denk veel aan jouw.

Groetjes Rani

Mooi Talle dat je trots bent!!!
We hebben veel bewondering voor jullie.
kom op hé Siel, volhouden om die top van de berg te beklimmen.Samen met de steun van je zussen en ouders,en zeker ook je grootouders gaat dat zeker lukken.
We zijn alvast keihard aan het duimen en supporteren.

Britt,Rani,Ann en Herman; 24 februari 2008 om 09:25
Anoniem zei: Vooruit Siel, nog 1 maal aan die zware kar trekken en dan heb je de top bereikt. Dan kan je je langzaam laten uitbollen naar beneden om daarna met volle kracht terug vooruit te gaan en al je zware inspanningen achter je te laten.Samen met Talle gaat het je lukken.
Ook voor Talle veel sterkte en het is bewonderingswaardig dat je dit voor je kleine zus wil doen, jullie gaan (en hebben nu al) een band die niet meer stuk te krijgen is.
Ook voor mama, papa en natuurlijk niet te vergeten kleine zus Rune heel veel sterkte de eerst komende dagen.
We duimen stevig voor jullie

Christel; 24 februari 2008 om 09:38
Anoniem zei: Lieve Siel en Talle,

Wat een zware tocht, moeten jullie doorstaan om de eindstreep te halen.
Maar jij bent een vechtertje he Siel en nu samen met Talle zal het jullie zeker lukken.

Talle, voor jou ook heel veel succes, het is gewoon prachtig wat jij voor je zus doet. Niet teveel zenuwen hebben maandag he.

Wij branden alvast een heel grote kaars, en denken constant aan jullie.

Martine, Dirk en Rune, voor jullie ook heel veel sterkte de komende dagen, chapeau hoe jullie dit samen doorstaan, jullie zijn een voorbeeld voor heel veel mensen.
Toi, Toi, Toi

Marjolein, Dirk, Fien, Nore en Maud; 24 februari 2008 om 10:00
Anoniem zei: Siel en Talle

We hopen dat alles voor jullie zo vlot mogelijk mag verlopen en dat alles snel achter de rug is.
Samen met de steun van mama, papa en kleine zus Rune gaat het jullie zeker lukken.
Heel veel positieve energie gewenst voor de komende periode.

Cindy, Peter en Kobe; 24 februari 2008 om 10:10
Juf Magda zei: Talle,
Je mag best stress hebben, je mag bang zijn. Maar weet, jullie zijn uit datzelfde sterke hout gesneden.
Dan kan het niet anders dan lukken.
Iedereen is ook op jou zooooooooo trots, Talle.
Siel,
Je hebt bijna die moeilijke berg getrotseerd. Nog even volhouden eh, supersterke meid. Je kan het.
Rune,
Dat zonnetje in huis. Je zal heel hard moeten schijnen, Rune, want daarboven op die Mont Ventoux kan het soms heel koud zijn.
Martine en Dirk,
Jullie kunnen fier zijn op jullie dochters alledrie en ook fier op jullie zelf. Het gaat lukken, iedereen voelt het.
Wij blijven met z'n allen op post.
Heeeeeeeeeeeeel veel sterkte.
Warme groetjes,
Juf Magda; 24 februari 2008 om 10:43
ingeborg zei: De grote dag komt dichterbij.
Siel en Talle we weten allemaal dat het jullie gaat lukken, jullie zijn immers uit hetzelfde hout gesneden als mama en papa.
Als die iets wilden bereiken gingen ze er volledig voor.
(kijk maar naar de bekers van de danswedstrijden, de rode muts van stoere soldaat papa, drie knappe dochters, een warm nest op de hodonk.....en nog zoveel meer).
Dus komaan he meiden ga ervoor!!!
Niet achterom kijken alleen vooruit, recht naar jullie doel.
Wij blijven alles op de voet volgen en staan als een blok achter jullie.
Heel veel sterkte voor ieder van jullie.

Ingeborg.; 24 februari 2008 om 11:19
Unknown zei: Hey lieve familie,

de kaarsen branden weer vandaag. We duimen mee dat alles vlot mag verlopen de komende tijd. Je bent een sterk meid, Siel. Je zus Talle is een superzus! Leg haar maar eens goed in de watten als je terug thuis bent!

dikke knuffel uit Geel!
Stijn-Joke-Nore-Nette; 24 februari 2008 om 11:45
Anoniem zei: Hoi Siel,

Jij hebt al zo'n lange weg afgelegd!
Met goede en slechte momenten.
Misschien wel eens een lekke band.
Of ook wel eens een bergopje!
Kortom, jij bent kei goed!
Na deze lange weg vol gevaren komt het moeilijkste stuk van de weg, denk ik!
Met heel veel bergafjes dan wel!
En misschien ook wel hele scherpe bochten.
Het lijkt wel of die weg door de Alpen gaat!
Precies een reis, maar dan niet zo'n al te leuke reis!
Maar die weg van de transplantatie (die heel moeilijk is) kan jij natuurlijk ook aan.
Als je ziet wat jij allemaal al doorstaan hebt, dan zeker!
Ik en iedereen gelooft erin dat jij die weg zonder moeite zult afleggen! Vertrouw maar op ons!
Wist je dat iedereen kaarsjes brandt. En dat half Retie en bijna half Dessel aan jou en je gezinnetje denkt!

VEEEEEEEEEEEEEEEEEEEL STERKTE!

groetjes

Eline

Ik wacht aan de finish die staat aan het einde van jouw moeilijke weg!

Tot dan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!; 24 februari 2008 om 12:31
Anoniem zei: Lieve Talle en siel,

Veel succes voor morgen. We duimen voor jullie en zullen ook een kaarsje laten branden.

familie Willems; 24 februari 2008 om 13:20
Maria M zei: Aan Siel en Talle

Het allerbeste gewenst voor het belangrijk deel uit je verhaal en je leven.
KAARSJES ZULLEN BRANDEN88!!; 25 februari 2008 om 13:30

Een reactie posten

Een transplantatie

STAMCELTRANSPLANTATIE
De stamcellen die de bloedcellen aanmaken bevinden zich in het beenmerg. Een stamceltransplantatie staat daarom ook wel bekend als een "beenmergtransplantatie". Beenmerg bevindt zich aan de binnenzijde van botten zoals het bekken, de wervels en het borstbeen. Stamcellen zorgen voor de voortdurende aanmaak van de verschillende bloedcellen. Er moeten voortdurend nieuwe bloedcellen worden aangemaakt omdat de oude cellen worden afgebroken. De rode bloedcellen zijn nodig voor het transport van zuurstof in het lichaam. De witte bloedcellen zorgen voor de afweer tegen infecties; de bloedplaatjes spelen een belangrijke rol bij de bloedstolling.
Een stamceltransplantatie wordt toegepast bij de behandeling van een aantal kwaadaardige bloedziekten, zoals leukemie, lymfklierkanker en de ziekte van Kahler. Soms wordt een stamceltransplantatie ook toegepast bij de behandeling van andere vormen van kanker en bij niet-kwaadaardige ziekten van het beenmerg. De behandeling van deze ziekten met hoge dosis chemotherapie en vaak ook bestraling leidt tot vernietiging van alle, of de meeste, kwaadaardige cellen maar ook van de beenmergstamcellen en van de afweercellen (lymfocyten) van de patiënt. Een stamceltransplantatie wordt vervolgens verricht om het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezond beenmerg.
Een transplantatie wordt allogeen genoemd als stamcellen van een familielid (familiedonor) of een niet-verwante vrijwilliger (onverwante donor) worden gebruikt, en autoloog als zij wordt uitgevoerd met stamcellen van de patiënt zelf.
Stamcellen kunnen op twee manieren worden verkregen. Ten eerste kunnen stamcellen uit het beenmerg worden gehaald. Een transplantatie met deze stamcellen heet een beenmergtransplantatie. Stamcellen kunnen ook uit het bloed worden gehaald. Door toediening van een bepaalde stof (groeifactor) worden de stamcellen namelijk voor korte tijd vanuit het beenmerg naar het bloed verplaatst. Indien deze stamcellen worden gebruikt voor een transplantatie spreekt men van een bloed- stamceltransplantatie.
De keuze welke vorm van transplantatie u zal ondergaan is afhankelijk van uw ziekte en de eventuele beschikbaarheid van een geschikte donor. Uw behandelende arts zal dit uitgebreid met u bespreken. Deze informatie is bedoeld voor patiënten die een allogene stamceltransplantatie zullen ondergaan.
DOEL VAN DE ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTATIE
Het doel van een stamceltransplantatie is om zoveel mogelijk kwaadaardige cellen te doden met bestraling en chemotherapie en het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezonde donor stamcellen. Uit onderzoek is gebleken dat een allogene stamceltransplantatie niet alleen het zieke beenmerg van een patiënt kan vervangen maar ook een afweer reactie kan maken tegen de kwaadaardige cellen. Dit betekent dus dat de ziekte op twee verschillende manieren wordt behandeld: 1) met chemotherapie en bestraling en 2) met gezonde, "natuurlijke" afweercellen van de donor.
EEN ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTIE IN 10 STAPPEN
1. Zoeken naar een geschikte donor
Een allogene stamceltransplantatie is alleen mogelijk als de weefseltypering van de donor niet te veel afwijkt van die van de patiënt. In de naaste familie van de patiënt is de kans het grootst om een passende donor te vinden. Via bloedonderzoek wordt gekeken of iemand hetzelfde weefseltype (HLA-type) heeft als de patiënt. Wordt in de familie geen passende donor gevonden, dan kan soms een niet-verwante donor gevonden worden met de juiste weefseltypering. Er zijn wereldwijd lijsten van mogelijke donoren met hun weefseltypering, waarin met behulp van de computer gezocht kan worden. De kans dat zo een donor gevonden wordt, is echter beperkt. Er bestaan namelijk zeer veel verschillende HLA-typeringen.
2. Voorlichting
De behandelend arts voert met de patiënt en de donor een voorlichtingsgesprek, waarbij alle zaken van een stamceltransplantatie worden besproken. Het is belangrijk dat hierbij ook de partner of andere familieleden aanwezig zijn. De arts vertelt wat een transplantatie inhoudt, welke bijwerkingen er kunnen optreden en wat de gevolgen zijn op langere termijn. Een lid van het zorgmanagementteam geeft informatie over de verpleegkundige kanten van een stamceltransplantatie.
3. Keuring
Zowel de patiënt als de donor worden gekeurd.
a. Donor: de donor moet goed gezond zijn en geen onnodig risico lopen bij het afnemen van de stamcellen. De donor wordt lichamelijk onderzocht en er wordt uitgebreid bloed afgenomen. Ook wordt de donor onderzocht op de aanwezigheid van eventuele virusinfecties zoals hepatitis B virus (geelzucht) en HIV (de veroorzaker van AIDS). Een beenmerg-punctie wordt verricht om na te gaan of het beenmerg normaal is. Het duurt ongeveer drie weken voordat alle onderzoeksuitslagen bekend zijn. Vóór de transplantatie vindt er bij de donor op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats. Er wordt een halve liter bloed afgenomen waaruit de witte bloedcellen worden verwijderd. Deze witte bloedcellen worden ingevroren. De donor krijgt de rode bloedcellen weer terug. Een deel van de witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kunnen zij worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit onderzoek is gericht op het verbeteren van de behandeling van kwaadaardige bloedziektes met allogene stamceltransplantaties en op vermindering van bijwerkingen die bij deze behandeling kunnen voorkomen.
b. Patiënt: bij de patiënt wordt ook uitgebreid bloed- en beenmergonderzoek verricht. Er worden röntgenfoto's van het gebit, hart en longen gemaakt om te zoeken naar een mogelijke bron van infectie. Alle patiënten worden door de grote hoeveelheid chemotherapie en de bestraling voorafgaande aan de transplantatie onvruchtbaar. Afhankelijk van de eerdere behandeling met chemotherapie bestaat voor mannen de mogelijkheid om sperma in te vriezen. Ook bij de patiënt vindt er vóór de transplantatie op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats waarna de witte bloedcellen worden ingevroren. Een deel van deze witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kan een deel worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
4. Opnameplanning
Indien alle uitslagen van de keuring van de patiënt en donor bekend zijn, zal de arts definitief besluiten of de transplantatie plaats kan vinden. De opname kan vervolgens worden gepland. Meestal wordt bij de patiënt voor de transplantatie nog een beenmergpunctie verricht om na te gaan of de ziekte nog onder controle is.
De opname duurt gemiddeld drie maanden.
5. De laatste voorbereidingen
Op een van de eerste dagen na opname op de afdeling wordt onder plaatselijke verdoving een dun plastic slangetje ingebracht in een grote ader onder het sleutelbeen (= subclavia catheter). Deze catheter is nodig voor het toedienen van alle geneesmiddelen, transfusies en eventuele voeding. Ook kunnen zo de bloedafnames plaatsvinden.
Na een hoge dosis chemotherapie en radiotherapie neemt het aantal witte bloedcellen zeer sterk af. De stamcellen in het beenmerg zijn immers vernietigd. Het duurt enkele weken voordat het transplantaat is uitgegroeid. Witte bloedcellen vormen het afweersysteem tegen infecties. Deze functie moet dus tijdelijk worden overgenomen. Dit gebeurt op twee manieren:
A. isolatie: de patiënt wordt verpleegd in een aparte kamer. Door middel van een doorzichtige scheidingswand wordt de patiënt afgeschermd van de buitenwereld. De lucht in deze kamer is vrij van ziektekiemen gemaakt. Meer informatie over de verpleging in isolatie vindt u in de folder "Uw verblijf op de afdeling Hematologie/beenmergtransplantatie".
B. decontaminatie: iedereen heeft bacteriën op de huid, in het haar, in de mond en in de darm. Onder normale omstandigheden doen deze geen kwaad. Bij verminderde weerstand kan een deel van deze bacteriën ernstige infecties veroorzaken. De patiënt wordt daarom gedecontamineerd (ontsmet) met behulp van antibiotica. Door de decontaminatie kan er tijdelijk vermindering van eetlust optreden, smaakverlies en een wat dunnere ontlasting ontstaan. Twee maal per week wordt door middel van kweken onderzocht of alle schadelijke bacteriën zijn verdwenen. Ook is het belangrijk dat alles wat u eet vrij van ziektekiemen is.
6. Conditioneren:
De voorbehandeling met hoge dosis chemotherapie en meestal ook totale lichaamsbestraling waardoor het beenmerg van de patiënt wordt uitgeschakeld wordt conditioneren genoemd. Dit vermindert ook in sterke mate de afweer van de patiënt. Afhankelijk van de ziekte en voorafgaande behandelingen wordt het conditioneringschema vastgesteld.
A. Chemotherapie: in het conditioneringschema wordt één of een aantal verschillende celdodende middelen gebruikt. Dit zijn geneesmiddelen tegen kanker, die vooral sneldelende cellen kunnen doden of afremmen in hun groei. Kankercellen delen zich in het algemeen snel, zodat zij worden aangepakt. Sneldelende cellen bevinden zich echter ook in het beenmerg, de slijmvliezen van darm en de haren. De behandeling gaat vaak gepaard met misselijkheid, diarree en haaruitval. Tegen de misselijkheid en de diarree zullen medicijnen worden gegeven en er zal extra vocht worden toegediend.
B. Bestraling: naast chemotherapie kan bij de conditionering ook een totale lichaamsbestraling worden gegeven (T.B.I). De voorbereidingen op deze behandeling vinden plaats op de afdeling Bestraling. Hier worden met viltstift lijnen getekend op het lichaam (dit heet de lokalisatie). Deze zijn nodig voor het instellen van de bestralingsbron en voor het aanbrengen van de loodplaatjes ter bescherming van de longen en ogen. De totale lichaamsbestraling zelf duurt meestal ongeveer een uur. De patiënt ligt alleen in de bestralingsruimte en heeft contact met de buitenwereld door middel van een intercom. Het is goed om zelf voor wat afleiding in de vorm van muziek te zorgen. Na de bestraling voelt de patiënt zich vaak misselijk en kan er koorts optreden. Ook kunnen patiënten langdurig last hebben van een droge mond en een veranderde smaak. Tevens kan de huid droog worden door de bestraling.
7. De transplantatie van stamcellen
De stamcellen uit het beenmerg of het bloed van de donor worden bewerkt in het laboratorium. Dezelfde of de volgende dag krijgt de patiënt de stamcellen via de catheter toegediend. Deze toediening lijkt op een gewone bloedtransfusie. Het gaat vrij snel (ongeveer 30 minuten) en is meestal niet belastend. Soms gaat het gepaard met koorts, rillingen en kortademigheid. Dit kan veroorzaakt worden door een medicijn (Campath) dat aan de stamcellen wordt toegevoegd om de afweer van donorcellen tegen gezonde patiëntcellen te verminderen. De stamcellen die in het bloed van de patiënt terecht komen verplaatsen zich vanzelf naar het beenmerg van de patiënt.
8. De periode na de stamceltransplantatie
Het duurt minstens 2 tot 3 weken voordat de getransplanteerde stamcellen zijn aangeslagen. Dat betekent dat zij in het beenmerg uitgroeien en de productie van bloedcellen gaan verzorgen. Er wordt regelmatig bloed geprikt om de aantallen bloedcellen te bepalen. Zonodig worden rode bloedceltransfusies en bloedplaatjestransfusies gegeven.
Meest voorkomende bijwerkingen na de transplantatie:
A. Bijwerking chemotherapie: in de periode vlak na de transplantatie heeft de patiënt vaak door de chemotherapie en/of bestraling veel klachten van lusteloosheid, misselijkheid en slechte eetlust. De slijmvliezen van de mond zijn vaak ook beschadigd wat pijnklachten kan geven. Deze kunnen worden behandeld met pijnstillers. Ook kan diarree optreden. Alle patiënten hebben met haaruitval te maken. De haargroei komt altijd weer terug.
B. Infecties: door het lage aantal witte bloedcellen na de transplantatie is men zeer vatbaar voor bacteriële infecties in de longen, darm, of via de catheter. Deze infecties kunnen meestal goed bestreden worden met antibiotica. Ook wordt de patiënt vaak onderzocht op een ernstige virusinfectie (cytomegalovirus = CMV), die regelmatig optreedt bij patiënten met een verminderde weerstand.
C. Bijwerkingen door de getransplanteerde donorstamcellen: een mogelijke ernstige bijwerking na een allogene stamceltransplantatie is de Graft-versus-Host-ziekte, ook wel de omgekeerde afstotingsreactie genoemd. Deze bijwerking is het gevolg van een reactie van de afweercellen (T-cellen) van de donor tegen gezonde patiëntcellen. Omdat zij zich in een "vreemd" lichaam bevinden, beschouwen zij de lichaamscellen van de ontvanger als afwijkend. Zij gaan dan schade aanrichten aan de weefsels van de ontvanger. Graft-versus-Host-ziekte treedt met name op als er verschillen bestaan in weefseltypering (HLA-typering) tussen donor en ontvanger. De belangrijkste organen die schade van Graft-versus-Host-ziekte ondervinden zijn de huid (huiduitslag), darm (diarree) en lever (geelzucht). Ook koorts kan zich voordoen. In het algemeen kan men Graft-versus-Host-ziekte tegenwoordig goed onder controle krijgen. Om ernstige vormen van Graft-versus-Host-ziekte te voorkomen wordt in het laboratorium een groot aantal T-cellen uit het donortransplantaat verwijderd voordat de stamcellen aan de patiënt worden toegediend.
Er is een hele kleine kans dat de donor stamcellen niet aanslaan (afstoting). Dit is zeldzaam omdat het afweersysteem van de patiënt uitgeschakeld is door de chemotherapie en bestraling.