Siel's blog: SURPRISE!

maandag 11 februari 2008

SURPRISE!

Ik heb vandaag een leuke dag gehad.
Ik ben met papa naar Leuven geweest. Ik kan niet zo goed meer zien en de oogarts moest mijn ogen nakijken. Ik heb druppeltjes gekregen.
Deze middag waren we al terug.
Eindelijk kon ik bednet nog eens opzetten. Ik heb een toets gehad van dictee.
Toen was het speeltijd. Ik vind dat altijd het leukste want dan blijven er kindjes in de klas. Lachen en plezier maken.
Nu hadden zij een verrassing voor mij.
Juf Gerd vond het veel te goei weer om in de klas te zitten. Ze zijn stiekem naar hier gekomen met de fiets. Alle kinderen van het 5de leerjaar zijn mij komen bezoeken.
Kei plezant om iedereen nog eens in't echt te zien. Het mocht nog veel langer duren.
Ik ben héél blij met deze verrassing.
Dank u leerlingen van het vijfde leerjaar.

PS.Hebben jullie de surprise van Talle haar school al gezien. Mama heeft het hiernaast in de balk gezet. Klik erop en geluid opzetten. Tof hé!

13 opmerkingen:

Elly S zei: Ik ben zo blij Siel dat je een leuke dag gehad hebt. Een geweldige verrassing lijkt me dat als ineens de hele klas voor de deur staat.; 11 februari 2008 om 15:59
Anoniem zei: Hoi Siel,

SURPRISE!
Was dat fijn!?
Als ik thuis kwam keek ik direct op deze Blog!
Daarna een kleinigheidje gegeten en dan terug achter de computer!
Berichtje komt eraan!

Ik vond het HEEEL ERG JAMMER dat we terug naar school moesten.
Terwijl de anderen nu volop aan het leren zijn (trouwens dat moet ik ook nog doen) typ ik even een berichtje op Siel's blog, want jij gaat altijd voor SIEL!!!

Misschien kom ik nog wel eens bij jou een kijkje nemen!
MISSCHIEN, MISSCHIEN!!??
Maar alleen als de goede fee in werking komt is het zeker!!

En van jou dictee CHAPO zeg!
Ja, echt waar! Heb je onze juf niet gehoord!
Op het eerste zicht weinig fouten!
En daarvoor dikke chapo!

Nu moet ik dringend weg Siel!

Doe de groetjes aan papa Dirk
en mama martine en de zusjes!

Eline!

Tot MISSCHIEN!; 11 februari 2008 om 16:26
Anoniem zei: hoi Siel,

ik vond het kei tof dat het 5de leerjaar naar jouw mochten komen!!!
En wat een toffe boomhutof eh... paalhut!!! Een supercole kabelbaan .

Ik vond het spijtig dat we turug naar school moesten.Meschien zie ik je nog wel eens he.En die berichtjes op het digctafoontje vond ik ook heel cool.

ik moet nu afronden maar ik schrijf nog wel eens op de blog

groetjes wiesje
daaaaaaaaaaaag; 11 februari 2008 om 19:04
Juf Magda zei: Hallo allemaal,

Ja Siel, van een verrassing gesproken. Dat was er ééntje!
Gisteren hoorde ik van de leidsters van de chiro dat ze zo blij waren jou te zien. Jij had hen blijkbaar ook aangenaam verrast toen je Rune op de chiro kwam halen.
Zeg Siel, die klas van Talle: het lijkt mij echt een toffe bende!

Talle, als ik dit zie, geloof ik zeker wel dat jij je in je klas heel goed voelt.

Voor straks: lekker slapen!
Heel veel groetjes en tot de volgende!

Juf Magda; 11 februari 2008 om 20:13
Anoniem zei: Dag allemaal,

vandaag scheen de zon!! Maar ik weet niet goed welk de meeste warmte gaf! Die in de blauwe lucht of die op Siels gezicht! Ik weet wel dat ik straks met het beeld van de laatste zon in mijn hoofd ga slapen! Zàààlig!
Dit hadden alle Siel-supporters moeten zien!
Hééél graag gedaan!!

Juf Gerd; 11 februari 2008 om 20:41
Anoniem zei: Hoi Siel,

Wat een leuk bericht! Dat is me nogal eens een verrassing hé, wat had ik graag jouw reactie gezien. Aan stralende gezichtjes echter geen gebrek bij de terugkomst van de vijfdeklassers! Met veel enthousiasme hebben ze verteld over het bezoek aan die dappere Siel. Echt plezant!

Siel meisje, doe zo verder en veel warme groetjes,
juf Els; 11 februari 2008 om 21:12
Anoniem zei: Hey Siel,

Hebben jullie vandaag nog een beetje kunnen genieten van het prachtige weer? Ik was zo al aan het denken in het weekend. Zo'n stralend zonnetje bij zo'n zalige temperaturen is heel uitzonderlijk voor de tijd van het jaar. Dat moet heel speciaal voor jou en je familie zijn. Dat kan niet anders.

Heel dikke knuffel,
Diane; 12 februari 2008 om 23:11
Anoniem zei: Dag Siel,
Wij kennen je niet persoonlijk, maar hoorden veel over jou vertellen. Zo ben ik ook naar deze site gaan kijken, en nu volg ik hem al een tijdje elke dag. I
Wij leven zo hard met je mee, zonder dat je het weet...
Siel, ik kan je alleen maar zeggen, blijf vechten meid, de moed niet opgeven...jelieve mama,je lieve papa en je lieve zussen en zovele mensen suporteren voor jou..Wij dragen je ons hart, en elke dag brand er een kaarsje voor jou... Siel, je bent een vechter, een doorzetter en dat moet je blijven doen !!!
Wij duimen voor jou, ik zou je zo graag eens een dikke knuffel geven,voila met deze heb je die dan ook gehad. Het zijn de kleine dingen di het doen !!!
Siel nog veel moed en draagkracht,en een stevige knipoog van iemand die je niet kent , maar toch in haar hart draagt.; 13 februari 2008 om 08:05
Anoniem zei: Waw Siel, wat een fijne verrassing .. ineens heel je klas voor je neus! Dat zal wel genieten geweest zijn.
En dan zo'n goed dictee gedaan via Bednet. Proficiat hoor! Ik doe mijn hoed af voor jou.

veel lieve groeten,
Lisbeth; 13 februari 2008 om 10:11
Anoniem zei: HET WAS HEEL LEUK NIET ALLEEN VOOR SIEL MAAR OOK VOOR ONS

cool

PS het film)pje is kei leuk; 13 februari 2008 om 16:32
Maria M zei: Deze reactie is verwijderd door de auteur.; 14 februari 2008 om 11:14
Maria M zei: Dag siel!
Hier komt een dikke valentin knuffel,
opgelet!
SMAK,SMAK,SMAK!!!; 14 februari 2008 om 11:23
Anoniem zei: Hoi Siel,

Ik wil je alleen maar effe laten weten dat ik hoop dat je dit weekend wat kan genieten van je vrijheid. Het grote moment komt stillekes aan dichterbij!

Dikke knuffel,
Nora,xxx; 14 februari 2008 om 22:25

Een reactie posten

Een transplantatie

STAMCELTRANSPLANTATIE
De stamcellen die de bloedcellen aanmaken bevinden zich in het beenmerg. Een stamceltransplantatie staat daarom ook wel bekend als een "beenmergtransplantatie". Beenmerg bevindt zich aan de binnenzijde van botten zoals het bekken, de wervels en het borstbeen. Stamcellen zorgen voor de voortdurende aanmaak van de verschillende bloedcellen. Er moeten voortdurend nieuwe bloedcellen worden aangemaakt omdat de oude cellen worden afgebroken. De rode bloedcellen zijn nodig voor het transport van zuurstof in het lichaam. De witte bloedcellen zorgen voor de afweer tegen infecties; de bloedplaatjes spelen een belangrijke rol bij de bloedstolling.
Een stamceltransplantatie wordt toegepast bij de behandeling van een aantal kwaadaardige bloedziekten, zoals leukemie, lymfklierkanker en de ziekte van Kahler. Soms wordt een stamceltransplantatie ook toegepast bij de behandeling van andere vormen van kanker en bij niet-kwaadaardige ziekten van het beenmerg. De behandeling van deze ziekten met hoge dosis chemotherapie en vaak ook bestraling leidt tot vernietiging van alle, of de meeste, kwaadaardige cellen maar ook van de beenmergstamcellen en van de afweercellen (lymfocyten) van de patiënt. Een stamceltransplantatie wordt vervolgens verricht om het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezond beenmerg.
Een transplantatie wordt allogeen genoemd als stamcellen van een familielid (familiedonor) of een niet-verwante vrijwilliger (onverwante donor) worden gebruikt, en autoloog als zij wordt uitgevoerd met stamcellen van de patiënt zelf.
Stamcellen kunnen op twee manieren worden verkregen. Ten eerste kunnen stamcellen uit het beenmerg worden gehaald. Een transplantatie met deze stamcellen heet een beenmergtransplantatie. Stamcellen kunnen ook uit het bloed worden gehaald. Door toediening van een bepaalde stof (groeifactor) worden de stamcellen namelijk voor korte tijd vanuit het beenmerg naar het bloed verplaatst. Indien deze stamcellen worden gebruikt voor een transplantatie spreekt men van een bloed- stamceltransplantatie.
De keuze welke vorm van transplantatie u zal ondergaan is afhankelijk van uw ziekte en de eventuele beschikbaarheid van een geschikte donor. Uw behandelende arts zal dit uitgebreid met u bespreken. Deze informatie is bedoeld voor patiënten die een allogene stamceltransplantatie zullen ondergaan.
DOEL VAN DE ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTATIE
Het doel van een stamceltransplantatie is om zoveel mogelijk kwaadaardige cellen te doden met bestraling en chemotherapie en het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezonde donor stamcellen. Uit onderzoek is gebleken dat een allogene stamceltransplantatie niet alleen het zieke beenmerg van een patiënt kan vervangen maar ook een afweer reactie kan maken tegen de kwaadaardige cellen. Dit betekent dus dat de ziekte op twee verschillende manieren wordt behandeld: 1) met chemotherapie en bestraling en 2) met gezonde, "natuurlijke" afweercellen van de donor.
EEN ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTIE IN 10 STAPPEN
1. Zoeken naar een geschikte donor
Een allogene stamceltransplantatie is alleen mogelijk als de weefseltypering van de donor niet te veel afwijkt van die van de patiënt. In de naaste familie van de patiënt is de kans het grootst om een passende donor te vinden. Via bloedonderzoek wordt gekeken of iemand hetzelfde weefseltype (HLA-type) heeft als de patiënt. Wordt in de familie geen passende donor gevonden, dan kan soms een niet-verwante donor gevonden worden met de juiste weefseltypering. Er zijn wereldwijd lijsten van mogelijke donoren met hun weefseltypering, waarin met behulp van de computer gezocht kan worden. De kans dat zo een donor gevonden wordt, is echter beperkt. Er bestaan namelijk zeer veel verschillende HLA-typeringen.
2. Voorlichting
De behandelend arts voert met de patiënt en de donor een voorlichtingsgesprek, waarbij alle zaken van een stamceltransplantatie worden besproken. Het is belangrijk dat hierbij ook de partner of andere familieleden aanwezig zijn. De arts vertelt wat een transplantatie inhoudt, welke bijwerkingen er kunnen optreden en wat de gevolgen zijn op langere termijn. Een lid van het zorgmanagementteam geeft informatie over de verpleegkundige kanten van een stamceltransplantatie.
3. Keuring
Zowel de patiënt als de donor worden gekeurd.
a. Donor: de donor moet goed gezond zijn en geen onnodig risico lopen bij het afnemen van de stamcellen. De donor wordt lichamelijk onderzocht en er wordt uitgebreid bloed afgenomen. Ook wordt de donor onderzocht op de aanwezigheid van eventuele virusinfecties zoals hepatitis B virus (geelzucht) en HIV (de veroorzaker van AIDS). Een beenmerg-punctie wordt verricht om na te gaan of het beenmerg normaal is. Het duurt ongeveer drie weken voordat alle onderzoeksuitslagen bekend zijn. Vóór de transplantatie vindt er bij de donor op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats. Er wordt een halve liter bloed afgenomen waaruit de witte bloedcellen worden verwijderd. Deze witte bloedcellen worden ingevroren. De donor krijgt de rode bloedcellen weer terug. Een deel van de witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kunnen zij worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit onderzoek is gericht op het verbeteren van de behandeling van kwaadaardige bloedziektes met allogene stamceltransplantaties en op vermindering van bijwerkingen die bij deze behandeling kunnen voorkomen.
b. Patiënt: bij de patiënt wordt ook uitgebreid bloed- en beenmergonderzoek verricht. Er worden röntgenfoto's van het gebit, hart en longen gemaakt om te zoeken naar een mogelijke bron van infectie. Alle patiënten worden door de grote hoeveelheid chemotherapie en de bestraling voorafgaande aan de transplantatie onvruchtbaar. Afhankelijk van de eerdere behandeling met chemotherapie bestaat voor mannen de mogelijkheid om sperma in te vriezen. Ook bij de patiënt vindt er vóór de transplantatie op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats waarna de witte bloedcellen worden ingevroren. Een deel van deze witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kan een deel worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
4. Opnameplanning
Indien alle uitslagen van de keuring van de patiënt en donor bekend zijn, zal de arts definitief besluiten of de transplantatie plaats kan vinden. De opname kan vervolgens worden gepland. Meestal wordt bij de patiënt voor de transplantatie nog een beenmergpunctie verricht om na te gaan of de ziekte nog onder controle is.
De opname duurt gemiddeld drie maanden.
5. De laatste voorbereidingen
Op een van de eerste dagen na opname op de afdeling wordt onder plaatselijke verdoving een dun plastic slangetje ingebracht in een grote ader onder het sleutelbeen (= subclavia catheter). Deze catheter is nodig voor het toedienen van alle geneesmiddelen, transfusies en eventuele voeding. Ook kunnen zo de bloedafnames plaatsvinden.
Na een hoge dosis chemotherapie en radiotherapie neemt het aantal witte bloedcellen zeer sterk af. De stamcellen in het beenmerg zijn immers vernietigd. Het duurt enkele weken voordat het transplantaat is uitgegroeid. Witte bloedcellen vormen het afweersysteem tegen infecties. Deze functie moet dus tijdelijk worden overgenomen. Dit gebeurt op twee manieren:
A. isolatie: de patiënt wordt verpleegd in een aparte kamer. Door middel van een doorzichtige scheidingswand wordt de patiënt afgeschermd van de buitenwereld. De lucht in deze kamer is vrij van ziektekiemen gemaakt. Meer informatie over de verpleging in isolatie vindt u in de folder "Uw verblijf op de afdeling Hematologie/beenmergtransplantatie".
B. decontaminatie: iedereen heeft bacteriën op de huid, in het haar, in de mond en in de darm. Onder normale omstandigheden doen deze geen kwaad. Bij verminderde weerstand kan een deel van deze bacteriën ernstige infecties veroorzaken. De patiënt wordt daarom gedecontamineerd (ontsmet) met behulp van antibiotica. Door de decontaminatie kan er tijdelijk vermindering van eetlust optreden, smaakverlies en een wat dunnere ontlasting ontstaan. Twee maal per week wordt door middel van kweken onderzocht of alle schadelijke bacteriën zijn verdwenen. Ook is het belangrijk dat alles wat u eet vrij van ziektekiemen is.
6. Conditioneren:
De voorbehandeling met hoge dosis chemotherapie en meestal ook totale lichaamsbestraling waardoor het beenmerg van de patiënt wordt uitgeschakeld wordt conditioneren genoemd. Dit vermindert ook in sterke mate de afweer van de patiënt. Afhankelijk van de ziekte en voorafgaande behandelingen wordt het conditioneringschema vastgesteld.
A. Chemotherapie: in het conditioneringschema wordt één of een aantal verschillende celdodende middelen gebruikt. Dit zijn geneesmiddelen tegen kanker, die vooral sneldelende cellen kunnen doden of afremmen in hun groei. Kankercellen delen zich in het algemeen snel, zodat zij worden aangepakt. Sneldelende cellen bevinden zich echter ook in het beenmerg, de slijmvliezen van darm en de haren. De behandeling gaat vaak gepaard met misselijkheid, diarree en haaruitval. Tegen de misselijkheid en de diarree zullen medicijnen worden gegeven en er zal extra vocht worden toegediend.
B. Bestraling: naast chemotherapie kan bij de conditionering ook een totale lichaamsbestraling worden gegeven (T.B.I). De voorbereidingen op deze behandeling vinden plaats op de afdeling Bestraling. Hier worden met viltstift lijnen getekend op het lichaam (dit heet de lokalisatie). Deze zijn nodig voor het instellen van de bestralingsbron en voor het aanbrengen van de loodplaatjes ter bescherming van de longen en ogen. De totale lichaamsbestraling zelf duurt meestal ongeveer een uur. De patiënt ligt alleen in de bestralingsruimte en heeft contact met de buitenwereld door middel van een intercom. Het is goed om zelf voor wat afleiding in de vorm van muziek te zorgen. Na de bestraling voelt de patiënt zich vaak misselijk en kan er koorts optreden. Ook kunnen patiënten langdurig last hebben van een droge mond en een veranderde smaak. Tevens kan de huid droog worden door de bestraling.
7. De transplantatie van stamcellen
De stamcellen uit het beenmerg of het bloed van de donor worden bewerkt in het laboratorium. Dezelfde of de volgende dag krijgt de patiënt de stamcellen via de catheter toegediend. Deze toediening lijkt op een gewone bloedtransfusie. Het gaat vrij snel (ongeveer 30 minuten) en is meestal niet belastend. Soms gaat het gepaard met koorts, rillingen en kortademigheid. Dit kan veroorzaakt worden door een medicijn (Campath) dat aan de stamcellen wordt toegevoegd om de afweer van donorcellen tegen gezonde patiëntcellen te verminderen. De stamcellen die in het bloed van de patiënt terecht komen verplaatsen zich vanzelf naar het beenmerg van de patiënt.
8. De periode na de stamceltransplantatie
Het duurt minstens 2 tot 3 weken voordat de getransplanteerde stamcellen zijn aangeslagen. Dat betekent dat zij in het beenmerg uitgroeien en de productie van bloedcellen gaan verzorgen. Er wordt regelmatig bloed geprikt om de aantallen bloedcellen te bepalen. Zonodig worden rode bloedceltransfusies en bloedplaatjestransfusies gegeven.
Meest voorkomende bijwerkingen na de transplantatie:
A. Bijwerking chemotherapie: in de periode vlak na de transplantatie heeft de patiënt vaak door de chemotherapie en/of bestraling veel klachten van lusteloosheid, misselijkheid en slechte eetlust. De slijmvliezen van de mond zijn vaak ook beschadigd wat pijnklachten kan geven. Deze kunnen worden behandeld met pijnstillers. Ook kan diarree optreden. Alle patiënten hebben met haaruitval te maken. De haargroei komt altijd weer terug.
B. Infecties: door het lage aantal witte bloedcellen na de transplantatie is men zeer vatbaar voor bacteriële infecties in de longen, darm, of via de catheter. Deze infecties kunnen meestal goed bestreden worden met antibiotica. Ook wordt de patiënt vaak onderzocht op een ernstige virusinfectie (cytomegalovirus = CMV), die regelmatig optreedt bij patiënten met een verminderde weerstand.
C. Bijwerkingen door de getransplanteerde donorstamcellen: een mogelijke ernstige bijwerking na een allogene stamceltransplantatie is de Graft-versus-Host-ziekte, ook wel de omgekeerde afstotingsreactie genoemd. Deze bijwerking is het gevolg van een reactie van de afweercellen (T-cellen) van de donor tegen gezonde patiëntcellen. Omdat zij zich in een "vreemd" lichaam bevinden, beschouwen zij de lichaamscellen van de ontvanger als afwijkend. Zij gaan dan schade aanrichten aan de weefsels van de ontvanger. Graft-versus-Host-ziekte treedt met name op als er verschillen bestaan in weefseltypering (HLA-typering) tussen donor en ontvanger. De belangrijkste organen die schade van Graft-versus-Host-ziekte ondervinden zijn de huid (huiduitslag), darm (diarree) en lever (geelzucht). Ook koorts kan zich voordoen. In het algemeen kan men Graft-versus-Host-ziekte tegenwoordig goed onder controle krijgen. Om ernstige vormen van Graft-versus-Host-ziekte te voorkomen wordt in het laboratorium een groot aantal T-cellen uit het donortransplantaat verwijderd voordat de stamcellen aan de patiënt worden toegediend.
Er is een hele kleine kans dat de donor stamcellen niet aanslaan (afstoting). Dit is zeldzaam omdat het afweersysteem van de patiënt uitgeschakeld is door de chemotherapie en bestraling.