Siel's blog: Bloedcontrole

maandag 24 maart 2008

Bloedcontrole

Siel moest vroeg uit de veren, er staat een bloedcontrole op het programma.
Dik tegen haar goesting komt ze om 6.30 u haar bedje uit. Ik maak haar niet graag wakker maar als het moet dan moet het. Siel maakt Rune wakker, zij wakker iedereen wakker is haar motto.
Om 8.30 u worden ze in Leuven verwacht.
Er wordt bloed genomen en de katheter het verbandje vervangen.

Bloedresultaat van de dag.
Hemoglobine: 9.6
Bloedplaatjes: 46000
witte bloedcellen: 2800
Cyclo- bloedspiegel: niet bekend

In het bloed is duidelijk te zien dat het beenmerg in werking is. Siel maakt haar bloed terug aan en moet niet bijgetankt worden.
Dr.Renard bevestigt dat.

Deze middag waren ze al terug thuis. Siel is héél moe, te vroeg opgestaan. De zetel is haar favoriete plekje vandaag.

Het is raar weer vind ik. Deze morgen was Rune in de wolken met de sneeuw die gevallen is en dat op paasmaandag. Warme kleren aan en buiten,proberen een sneeuwpop maken.

Talle leest de blog vanuit Oostenrijk. Voor vovo en moemoe onvoorstelbaar. Ik leg de kinderen hier uit dat zij de uitvinding van de TV meegemaakt hebben, onvoorstelbaar.
Alles lijkt zo vanzelfsprekend voor hen.

Siel stelt het goed en stuurt groetjes vanuit België naar Oostenrijk.
Véél plezier Talle maar de sneeuw mag je daar houden. Tijd dat de lente komt.

10 opmerkingen:

Anoniem zei: Hallo Siel,

Wij zijn deze namiddag een wandeling gaan maken in Postel. Aanvankelijk scheen de zon, maar op het einde van de wandeling werden we verrast door een fikse sneeuwbui. Ik noem de sneeuwvlokjes "Paasvlokjes". Je ziet ze niet alle jaren. Het is wel koud en guur buiten, maar toch is het mooi. De lente mag inderdaad gaan komen. Maar die Paasvlokjes zijn volgens mij nog speciaal voor jou gevallen.

Daar waar Talle op vakantie is zal er wel een wit "Paastapijt" liggen. Hoeveel centimeter?

Nu snel afronden met het volgende rijmpje :

Knibbel, knabbel, knore,
wie knabbelt er aan mijn score?

Knibbel, knabbel, knie,
plots is het 6-3 ...

En nu keisnel dit bericht plaatsen.

Ben ik eerst?; 24 maart 2008 om 16:55
Anoniem zei: Yoepie, gelukt.

Nog heel veel paasgroetjes,

Erik Dries en familie.; 24 maart 2008 om 16:56
Anoniem zei: Geweldig ,Siel, jou witte bloedcellen 2800,ik hoop dat je na het uitrusten in je lekkere zetel nog wat kan genieten van die mooie witte sneuwvlokjes, het zou inderdaad fijn zijn ,als de lente echt begon ,maar nu we het toch zo lang met de sneuwvlokjes moeten stellen , kan je er beter wat van genieten niet???,maar zie wel dat je ,jezelf goed inpakt,want koud is het zeker!!!
Blijf zo verder doen he Sieltje .
Nog heel veel paasgroetjes; 24 maart 2008 om 18:34
Anoniem zei: Goed hé Siel met je bloedresultaten. Doe zo maar verder en alles komt goed. Geniet nog van de zalige paasmomenten
Na de sneeuw van vandaag mag het zonnetje wel gaan komen en kun je wat meer naar buiten het zal je goed doen.
Groetjes Fam.Maes; 24 maart 2008 om 19:37
Anoniem zei: Dag Siel,

vandaag lag de Mont Ventoux een beetje voor onze voordeur. Misschien weet je het: het was hier koers! De arme wielrenners werden geplaagd door hagel-en sneeuwbuien en je zag ze dan ook bij bosjes opgeven! Uiteindelijk werd de wedstrijd zelfs flink ingekort! Samen met jou zitten deze sportievelingen zeker ook op beter weer te wachten!

Siel, hoe zit het met de smirnamat? Misschien eens naar juffrouw Magda bellen?

Talle, jij moet GENIETEN op je latten! Je zal het skiën vast vlug onder de knie hebben! En die pakken sneeuw... laat ze toch maar ginder! Zo wil Siel het!

Veel groetjes aan allen,
juf Gerd; 24 maart 2008 om 19:42
Anoniem zei: Hey,

Leuk zo af en toe nog eens nieuws te kunnen lezen. Rust maar lekker uit Siel, in de zetel kan het wel heel gezellig zijn bij dit wisselvallige weer. Met een goed boek of bij een mooie film. hmmm, zalig!
Hopelijk heeft Talle het ook naar haar zin. Fijn dat ze dagelijks de blog kan lezen en kan reageren. Dat had ik vroeger ook moeten hebben, een beetje nieuws van thuis. Ik had altijd zooooveel heimwee en ik ging dagelijks vragen of ik niet eens 1 keertje naar huis mocht bellen. Maar nee, dat mocht absoluut niet. Ik heb daar wat traantjes weggeweend zeg (zowel in spa met de 12-jarigen als in Zwitserland met de 14-jarigen)! pfff!!!! (niet verder vertellen hé?). Tijdens de Romereis van de Rozenberg waren we heel vrij, een hele toffe reis was dat. Bestaat die reis nu nog? Hopelijk mag je die ook nog doen Talle.
Ik hoop echt dat Talle heel erg kan genieten daar van de sneeuw.

Een dikke kus voor jullie allemaal!
Groetjes,
Diane; 24 maart 2008 om 22:50
Maria M zei: Sneeuwpret met Pasen,zegt juist de weerman,en voor morgen hetzelfde.
Het is maar hoe je het bekijkt,wij zitten gelukkig wel op een overdekte tribune.
Wel af en toe wuiven he Siel!; 24 maart 2008 om 22:53
Anoniem zei: Hoi Siel,
Ik ben weer héél blij dat je weer een beetje beter bent.
Ook leuk voor Talle dat ze de blog ook kan volgen
En jaa de lente moet eens gaan komen.
Groetjes je nichtje Liena xx; 25 maart 2008 om 20:27
Anoniem zei: Hallo allemaal,

Siel, wat zijn we blij dat het al zo goed met je gaat! We hebben een paar weken zonder internet gezeten dwz geen blog om te lezen. Gelukkig hoorden we wel regelmatig vertellen hoe goed het wel met je ging.
Ondertussen zijn we weer bij met lezen (bedankt Martine voor het schrijven op de blog) en ik moet zeggen: SIEL, DAT HEB JE WEER GOED GEDAAN!!!! Je mag jezelf een mooie pluim opspelden, die heb je wel verdiend.
Maar ook jouw dream-team heeft zich voor 200 % ingezet. chapeau!
Jij hebt toch wel heel veel geluk met zo'n goeie mama, papa, zussen en voke en moeke.
Hopelijk kan iedereen nu een klein beetje op adem komen en volgen er alleen nog maar goede resultaten. (DNA)
Wij wensen nog een makkelijke afdaling van de Mont-Ventoux met zo weinig mogelijk hindernissen.
Geniet maar lekker van de vakantie en het thuis zijn.

Groetjes van
Ward, Lien, Ann en Paul; 25 maart 2008 om 21:40
Katrien zei: Hey Siel en familie,

Super! Door al dat goede nieuws krijgen we toch het lente-gevoel.
Bloemen steken hun kop op. En Siel is de kleurrijkste van alle bloemen.

Doe zo verder (ik lijk wel een juf (: )

Katrien - Geert - Daphne; 26 maart 2008 om 13:16

Een reactie posten

Een transplantatie

STAMCELTRANSPLANTATIE
De stamcellen die de bloedcellen aanmaken bevinden zich in het beenmerg. Een stamceltransplantatie staat daarom ook wel bekend als een "beenmergtransplantatie". Beenmerg bevindt zich aan de binnenzijde van botten zoals het bekken, de wervels en het borstbeen. Stamcellen zorgen voor de voortdurende aanmaak van de verschillende bloedcellen. Er moeten voortdurend nieuwe bloedcellen worden aangemaakt omdat de oude cellen worden afgebroken. De rode bloedcellen zijn nodig voor het transport van zuurstof in het lichaam. De witte bloedcellen zorgen voor de afweer tegen infecties; de bloedplaatjes spelen een belangrijke rol bij de bloedstolling.
Een stamceltransplantatie wordt toegepast bij de behandeling van een aantal kwaadaardige bloedziekten, zoals leukemie, lymfklierkanker en de ziekte van Kahler. Soms wordt een stamceltransplantatie ook toegepast bij de behandeling van andere vormen van kanker en bij niet-kwaadaardige ziekten van het beenmerg. De behandeling van deze ziekten met hoge dosis chemotherapie en vaak ook bestraling leidt tot vernietiging van alle, of de meeste, kwaadaardige cellen maar ook van de beenmergstamcellen en van de afweercellen (lymfocyten) van de patiënt. Een stamceltransplantatie wordt vervolgens verricht om het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezond beenmerg.
Een transplantatie wordt allogeen genoemd als stamcellen van een familielid (familiedonor) of een niet-verwante vrijwilliger (onverwante donor) worden gebruikt, en autoloog als zij wordt uitgevoerd met stamcellen van de patiënt zelf.
Stamcellen kunnen op twee manieren worden verkregen. Ten eerste kunnen stamcellen uit het beenmerg worden gehaald. Een transplantatie met deze stamcellen heet een beenmergtransplantatie. Stamcellen kunnen ook uit het bloed worden gehaald. Door toediening van een bepaalde stof (groeifactor) worden de stamcellen namelijk voor korte tijd vanuit het beenmerg naar het bloed verplaatst. Indien deze stamcellen worden gebruikt voor een transplantatie spreekt men van een bloed- stamceltransplantatie.
De keuze welke vorm van transplantatie u zal ondergaan is afhankelijk van uw ziekte en de eventuele beschikbaarheid van een geschikte donor. Uw behandelende arts zal dit uitgebreid met u bespreken. Deze informatie is bedoeld voor patiënten die een allogene stamceltransplantatie zullen ondergaan.
DOEL VAN DE ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTATIE
Het doel van een stamceltransplantatie is om zoveel mogelijk kwaadaardige cellen te doden met bestraling en chemotherapie en het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezonde donor stamcellen. Uit onderzoek is gebleken dat een allogene stamceltransplantatie niet alleen het zieke beenmerg van een patiënt kan vervangen maar ook een afweer reactie kan maken tegen de kwaadaardige cellen. Dit betekent dus dat de ziekte op twee verschillende manieren wordt behandeld: 1) met chemotherapie en bestraling en 2) met gezonde, "natuurlijke" afweercellen van de donor.
EEN ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTIE IN 10 STAPPEN
1. Zoeken naar een geschikte donor
Een allogene stamceltransplantatie is alleen mogelijk als de weefseltypering van de donor niet te veel afwijkt van die van de patiënt. In de naaste familie van de patiënt is de kans het grootst om een passende donor te vinden. Via bloedonderzoek wordt gekeken of iemand hetzelfde weefseltype (HLA-type) heeft als de patiënt. Wordt in de familie geen passende donor gevonden, dan kan soms een niet-verwante donor gevonden worden met de juiste weefseltypering. Er zijn wereldwijd lijsten van mogelijke donoren met hun weefseltypering, waarin met behulp van de computer gezocht kan worden. De kans dat zo een donor gevonden wordt, is echter beperkt. Er bestaan namelijk zeer veel verschillende HLA-typeringen.
2. Voorlichting
De behandelend arts voert met de patiënt en de donor een voorlichtingsgesprek, waarbij alle zaken van een stamceltransplantatie worden besproken. Het is belangrijk dat hierbij ook de partner of andere familieleden aanwezig zijn. De arts vertelt wat een transplantatie inhoudt, welke bijwerkingen er kunnen optreden en wat de gevolgen zijn op langere termijn. Een lid van het zorgmanagementteam geeft informatie over de verpleegkundige kanten van een stamceltransplantatie.
3. Keuring
Zowel de patiënt als de donor worden gekeurd.
a. Donor: de donor moet goed gezond zijn en geen onnodig risico lopen bij het afnemen van de stamcellen. De donor wordt lichamelijk onderzocht en er wordt uitgebreid bloed afgenomen. Ook wordt de donor onderzocht op de aanwezigheid van eventuele virusinfecties zoals hepatitis B virus (geelzucht) en HIV (de veroorzaker van AIDS). Een beenmerg-punctie wordt verricht om na te gaan of het beenmerg normaal is. Het duurt ongeveer drie weken voordat alle onderzoeksuitslagen bekend zijn. Vóór de transplantatie vindt er bij de donor op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats. Er wordt een halve liter bloed afgenomen waaruit de witte bloedcellen worden verwijderd. Deze witte bloedcellen worden ingevroren. De donor krijgt de rode bloedcellen weer terug. Een deel van de witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kunnen zij worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit onderzoek is gericht op het verbeteren van de behandeling van kwaadaardige bloedziektes met allogene stamceltransplantaties en op vermindering van bijwerkingen die bij deze behandeling kunnen voorkomen.
b. Patiënt: bij de patiënt wordt ook uitgebreid bloed- en beenmergonderzoek verricht. Er worden röntgenfoto's van het gebit, hart en longen gemaakt om te zoeken naar een mogelijke bron van infectie. Alle patiënten worden door de grote hoeveelheid chemotherapie en de bestraling voorafgaande aan de transplantatie onvruchtbaar. Afhankelijk van de eerdere behandeling met chemotherapie bestaat voor mannen de mogelijkheid om sperma in te vriezen. Ook bij de patiënt vindt er vóór de transplantatie op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats waarna de witte bloedcellen worden ingevroren. Een deel van deze witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kan een deel worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
4. Opnameplanning
Indien alle uitslagen van de keuring van de patiënt en donor bekend zijn, zal de arts definitief besluiten of de transplantatie plaats kan vinden. De opname kan vervolgens worden gepland. Meestal wordt bij de patiënt voor de transplantatie nog een beenmergpunctie verricht om na te gaan of de ziekte nog onder controle is.
De opname duurt gemiddeld drie maanden.
5. De laatste voorbereidingen
Op een van de eerste dagen na opname op de afdeling wordt onder plaatselijke verdoving een dun plastic slangetje ingebracht in een grote ader onder het sleutelbeen (= subclavia catheter). Deze catheter is nodig voor het toedienen van alle geneesmiddelen, transfusies en eventuele voeding. Ook kunnen zo de bloedafnames plaatsvinden.
Na een hoge dosis chemotherapie en radiotherapie neemt het aantal witte bloedcellen zeer sterk af. De stamcellen in het beenmerg zijn immers vernietigd. Het duurt enkele weken voordat het transplantaat is uitgegroeid. Witte bloedcellen vormen het afweersysteem tegen infecties. Deze functie moet dus tijdelijk worden overgenomen. Dit gebeurt op twee manieren:
A. isolatie: de patiënt wordt verpleegd in een aparte kamer. Door middel van een doorzichtige scheidingswand wordt de patiënt afgeschermd van de buitenwereld. De lucht in deze kamer is vrij van ziektekiemen gemaakt. Meer informatie over de verpleging in isolatie vindt u in de folder "Uw verblijf op de afdeling Hematologie/beenmergtransplantatie".
B. decontaminatie: iedereen heeft bacteriën op de huid, in het haar, in de mond en in de darm. Onder normale omstandigheden doen deze geen kwaad. Bij verminderde weerstand kan een deel van deze bacteriën ernstige infecties veroorzaken. De patiënt wordt daarom gedecontamineerd (ontsmet) met behulp van antibiotica. Door de decontaminatie kan er tijdelijk vermindering van eetlust optreden, smaakverlies en een wat dunnere ontlasting ontstaan. Twee maal per week wordt door middel van kweken onderzocht of alle schadelijke bacteriën zijn verdwenen. Ook is het belangrijk dat alles wat u eet vrij van ziektekiemen is.
6. Conditioneren:
De voorbehandeling met hoge dosis chemotherapie en meestal ook totale lichaamsbestraling waardoor het beenmerg van de patiënt wordt uitgeschakeld wordt conditioneren genoemd. Dit vermindert ook in sterke mate de afweer van de patiënt. Afhankelijk van de ziekte en voorafgaande behandelingen wordt het conditioneringschema vastgesteld.
A. Chemotherapie: in het conditioneringschema wordt één of een aantal verschillende celdodende middelen gebruikt. Dit zijn geneesmiddelen tegen kanker, die vooral sneldelende cellen kunnen doden of afremmen in hun groei. Kankercellen delen zich in het algemeen snel, zodat zij worden aangepakt. Sneldelende cellen bevinden zich echter ook in het beenmerg, de slijmvliezen van darm en de haren. De behandeling gaat vaak gepaard met misselijkheid, diarree en haaruitval. Tegen de misselijkheid en de diarree zullen medicijnen worden gegeven en er zal extra vocht worden toegediend.
B. Bestraling: naast chemotherapie kan bij de conditionering ook een totale lichaamsbestraling worden gegeven (T.B.I). De voorbereidingen op deze behandeling vinden plaats op de afdeling Bestraling. Hier worden met viltstift lijnen getekend op het lichaam (dit heet de lokalisatie). Deze zijn nodig voor het instellen van de bestralingsbron en voor het aanbrengen van de loodplaatjes ter bescherming van de longen en ogen. De totale lichaamsbestraling zelf duurt meestal ongeveer een uur. De patiënt ligt alleen in de bestralingsruimte en heeft contact met de buitenwereld door middel van een intercom. Het is goed om zelf voor wat afleiding in de vorm van muziek te zorgen. Na de bestraling voelt de patiënt zich vaak misselijk en kan er koorts optreden. Ook kunnen patiënten langdurig last hebben van een droge mond en een veranderde smaak. Tevens kan de huid droog worden door de bestraling.
7. De transplantatie van stamcellen
De stamcellen uit het beenmerg of het bloed van de donor worden bewerkt in het laboratorium. Dezelfde of de volgende dag krijgt de patiënt de stamcellen via de catheter toegediend. Deze toediening lijkt op een gewone bloedtransfusie. Het gaat vrij snel (ongeveer 30 minuten) en is meestal niet belastend. Soms gaat het gepaard met koorts, rillingen en kortademigheid. Dit kan veroorzaakt worden door een medicijn (Campath) dat aan de stamcellen wordt toegevoegd om de afweer van donorcellen tegen gezonde patiëntcellen te verminderen. De stamcellen die in het bloed van de patiënt terecht komen verplaatsen zich vanzelf naar het beenmerg van de patiënt.
8. De periode na de stamceltransplantatie
Het duurt minstens 2 tot 3 weken voordat de getransplanteerde stamcellen zijn aangeslagen. Dat betekent dat zij in het beenmerg uitgroeien en de productie van bloedcellen gaan verzorgen. Er wordt regelmatig bloed geprikt om de aantallen bloedcellen te bepalen. Zonodig worden rode bloedceltransfusies en bloedplaatjestransfusies gegeven.
Meest voorkomende bijwerkingen na de transplantatie:
A. Bijwerking chemotherapie: in de periode vlak na de transplantatie heeft de patiënt vaak door de chemotherapie en/of bestraling veel klachten van lusteloosheid, misselijkheid en slechte eetlust. De slijmvliezen van de mond zijn vaak ook beschadigd wat pijnklachten kan geven. Deze kunnen worden behandeld met pijnstillers. Ook kan diarree optreden. Alle patiënten hebben met haaruitval te maken. De haargroei komt altijd weer terug.
B. Infecties: door het lage aantal witte bloedcellen na de transplantatie is men zeer vatbaar voor bacteriële infecties in de longen, darm, of via de catheter. Deze infecties kunnen meestal goed bestreden worden met antibiotica. Ook wordt de patiënt vaak onderzocht op een ernstige virusinfectie (cytomegalovirus = CMV), die regelmatig optreedt bij patiënten met een verminderde weerstand.
C. Bijwerkingen door de getransplanteerde donorstamcellen: een mogelijke ernstige bijwerking na een allogene stamceltransplantatie is de Graft-versus-Host-ziekte, ook wel de omgekeerde afstotingsreactie genoemd. Deze bijwerking is het gevolg van een reactie van de afweercellen (T-cellen) van de donor tegen gezonde patiëntcellen. Omdat zij zich in een "vreemd" lichaam bevinden, beschouwen zij de lichaamscellen van de ontvanger als afwijkend. Zij gaan dan schade aanrichten aan de weefsels van de ontvanger. Graft-versus-Host-ziekte treedt met name op als er verschillen bestaan in weefseltypering (HLA-typering) tussen donor en ontvanger. De belangrijkste organen die schade van Graft-versus-Host-ziekte ondervinden zijn de huid (huiduitslag), darm (diarree) en lever (geelzucht). Ook koorts kan zich voordoen. In het algemeen kan men Graft-versus-Host-ziekte tegenwoordig goed onder controle krijgen. Om ernstige vormen van Graft-versus-Host-ziekte te voorkomen wordt in het laboratorium een groot aantal T-cellen uit het donortransplantaat verwijderd voordat de stamcellen aan de patiënt worden toegediend.
Er is een hele kleine kans dat de donor stamcellen niet aanslaan (afstoting). Dit is zeldzaam omdat het afweersysteem van de patiënt uitgeschakeld is door de chemotherapie en bestraling.