zondag 9 maart 2008

Dag 21

De grote doorbraak is vandaag tot stand gekomen!
Hoe ga ik Siel's witte noemen?

Als het soldaten zijn, noem ik ze para's. Wel 130 para's zijn vandaag op verkenning gekomen. Met hun parachute zijn ze uit een C130 gesprongen en komen inspecteren of het wel veilig is vooraleer de andere troepen binnenvallen. Ze hebben maar één missie, Siel bevrijden uit isolatie. De bevrijding kan pas gebeuren als de troepen veilig hun bestemming hebben bereikt en is uitgebreid tot min 2000 soldaten.

Als het wielrenners zijn, is het een peloton van 130 renners van de Talle-ploeg. Zij reden als eerste de Mont Ventoux op. Het zijn renners zonder doping gebruik, die de eindmeet bereiken. De beklimming heeft maar liefst 12 dagen geduurd. Bij de afdaling zullen ze worden bijgestaan door het gehele peloton van maar liefst 2000 renners of meer. Na deze afdaling zullen de renners een recuperatie periode kunnen gebruiken van tenminste 3 maanden. En we zullen die periode respecteren, ze hebben het verdiend.

De dokter denkt dat het de witte van Talle zullen zijn. Waarom? De periode is bereikt dat Talle haar witte tevoorschijn moesten komen (tussen 10 en 14 dagen). Als het de witte van Siel zouden zijn zou het nog langer duren vooraleer die terug tevoorschijn kwamen. De chemo en de bestraling hebben het beenmerg van Siel volledig lam gelegd, zo luidt. De komende dagen gaat er een DNA onderzoek op de witte gebeuren om zeker te zijn. Ik ben héél zenuwachtig naar het resultaat.

Wij hunkeren echt naar goed nieuws. We zijn moe en uitgeput van de strijd die we al gevoerd hebben. Siel begint het hier beu te worden.
Nog even volhouden is het enige wat we kunnen zeggen.
Aan al diegene met kinderen, stel u voor dat uw kind 20 dagen in een kamer van 4 op 5 opgesloten wordt. Voor niks mag het buiten. Hoe zou dat zijn?
Mijn bewondering voor Siel is groter dan groots. Niet dat het mijn eigen kind is, maar gewoon de plaats waar we ons bevinden. Ik zou het hééééééééééél moeilijk hebben om dit vol te houden. Wij, als ouder, kunnen nog altijd even ontsnappen aan de isolatie door naar Retie te komen. Siel niet en ze blijft rustig. Onvoorstelbaar!!!!

15 opmerkingen:

Maria M zei

Oef wat goed nieuws,Siel wat goed he,laat ze maar binnen,wat zal het dringen worden in je kleine kamer met zoveel witte soldaatjes!
Dag lieve meid !

Anoniem zei

Martine,

Ook wij hebben allemaal heel veel bewondering voor jullie dochter. Niemand kan zich voorstellen wat het is om zo'n lange tijd in een kamertje van 4 op 5 te zitten en dan nog steeds niet te zeuren dat de verveling toeslaat. Wij hopen voor jullie mee dat de witte soldaten van Talle hun werk gaan doen. Heel veel sterkte in de komende dagen en heel veel geluk toegewenst van ons allemaal !!!
Groetjes
Katleen Bart Luna en Mats

Anoniem zei

Dag Siel en familie,

Wat een goed nieuws op deze druilige dag.
Laat de Talle soldaten maar binnenvallen en hun werk verder zetten.
We duimen mee met jullie op heel veel goed nieuws, jullie hebben het verdient.
Voor Siel nog even volhouden meid het einde komt eraan.
Veel sterkte nog

Christel

Anoniem zei

Lieve Siel en Martine,

Jullie zijn allemaal geweldig!!!!!
Hoe jullie dit allemaal samen doorstaan, een sterk voorbeeld voor allen.

Ik hoop zo voor jullie dat het Talle haar witte bloedcellen zijn die de kop op komen steken. Wij duimen mee!!!!!

Een dikke knuffel

Marjolein en co

Anoniem zei

dag siel.
we hebben veel bewondering voor jullie.
je doet het heel fantastich.
20 dagen lang in dat kamertje.
niet tegeloven.
we hopen dat de witte soldaten het gaan winnen.
want we zijn winnaars dat zit in de familie.
dikke groetjes van uw neefje joren.

Anoniem zei

Dag Siel,

Voor ons is het zo gemakkelijk om te zeggen: "volhouden, hé", maar we beseffen niet echt wat dat wil zeggen zo lang op één kamer doorbrengen.
Chapeau, hé! Ik hoop echt voor jou dat het verder nog mag meevallen.
Je mama en papa en je zussen en de rest van de familie doen echt wat ze kunnen. En al je vrienden en kennissen blijven supporteren. Niet vergeten, hé!
Probeer maar goed te rusten, dat is erg belangrijk nu.

Doe je de groetjes aan je mama en je papa van mij?
Dag, hé

Hilde J.

Anoniem zei

Martine,

Bedankt om ons tijdens deze spannende momenten dagelijks te informeren. Je bericht van vandaag zou ik een "goed gevoel bericht" noemen. Nu vlug terug naar de living. Het dagelijkse ritueel. De kaars aansteken voor Siel. Wij wensen jullie alle geluk van de wereld toe.

Heel veel groeten.

Erik Dries, Carina, Koen en Dorien.

Anoniem zei

Dag,

bericht gelezen en met tranen in de ogen herlezen en herlezen. Genietbaar geschreven ... en veel medeleven met Siel!

Groetjes!

Anoniem zei

Hey Siel,
Onze papa heeft zijne C-130 al in gang gezet om nog meer goeie para's te komen droppen.
Dan kunnen we snel buiten samen eens afspreken.
Dikke kussen,
Britt

ingeborg zei

Voor ons was het vandaag een dag vol verbazingen.
VERBAASD dat het toch wel een heel eindje wandelen was voor we bij Siel waren.
VERBAASD om de toch wel strenge regels die er op de afdeling van toepassing zijn. (net als in de film)
VERBAASD dat er toch weer goed nieuws was toen we er arriveerden, 130 witte soldaten!!!
VERBAASD dat Siel het daar in haar 'glazen stulpje' zo lang kan uithouden.
VERBAASD dat er na 3 weken isolatie toch nog regelmatig een lach op haar gezicht te zien was.
VERBAASD dat de tijd toch heel vlug ging tijdens ons bezoek (dat lag waarschijlijk aan de gezellige babbel)
Op de terugweg van ghb een telefoontje van Dirk en onze route een beetje aangepast om in Retie ook eens binnen te wippen.
VERBAASD wat een boomhut in de tuin.
VERBAASD Talle en Rune samen op de kabelspoor in het donker. (ik mocht ook eens proberen maar dat durfde ik toch niet,misschien als het dag is??...)
We hebben een goede zondag achter de rug.
groetjes Ingeborg en Marc

Anoniem zei

Hoi Martine en familie

Gisteren vertelde je me dat je zoveel deugd had van al de reacties van de blogsupporters, daarom heb ik besloten om het ook maar eens te proberen. In gedachten heb ik al 1000 x gerageerd, maar het verwoorden is soms wat moeilijker.
Wij zijn heel blij te horen dat de witte soldaatjes geariveerd zijn en we hopen dan ook dat het die van Talle zijn om samen de strijd aan te gaan.
Ja Martine, ik heb zelf ook drie kinderen, maar weten wat zo'n isolatie echt betekend voor iedereen van het gezin, dat kan ik niet. Ik kan me wel voorstellen dat je verschrikkelijk moe wordt van al de spanningen en onzekerheden en dat je je vaak machteloos voelt als je je kind weer eens moet zien lijden.
De weg die Siel(samen met de steun van een prachtig gezin )al heeft afgelegd is al zeer zwaar en immens lang geweest. Nu hopen we dat ze de verdere weg zeer veel hulp krijgt van Talle haar soldaatjes. Rekenen we daarbij nog de vele zonnestralen van Rune, de allertheid van Martine, de opmonterende werking van Dirk, het eten van het Retie's restaurantje en de aanmoedigingen van de steeds maar toenemende groep supporters, dan durf ik toch hopen dat het vervolg van haar tocht, een afdaling wordt zonder teveel hindernissen onderweg.

Siel,

Je bent zo ongeloofelijk sterk en zo moedig, dat weinigen het je na zouden zonder te zeuren of te klagen. Wij duimen voor je en hopelijk is dit het laatste stuk van die moeilijke tocht. Misschien kan je al een verlanglijstje maken van de dingen die je wil doen na de isolatie.

Heel veel sterkte allemaal de volgende dagen en we hopen op goed nieuws van de dokters deze week.

groetjes

Kristel (Dieter, Kim en Brent)

Anoniem zei

Lieve Siel, Talle, Martine, Dirk en Rune,

Amai, is me dat weer een bericht. Ik las de eerste zin en ging dan direct naar de laatste paragraaf. Ik had geen geduld om rustig het bericht te lezen. Dat heb ik meteen daarna een paar keer gedaan. Het bericht bezorgt me een krop in de keel en kippenvel over mijn hele lijf. Wat ben ik blij!!!
Ik geloof nu echt dat de strijd is gestreden en dat jullie die glansrijk gaan winnen. De dokter zal wel voor 99% zeker zijn, anders zou hij stilletjes zwijgen. Nu nog afwachten en geduld hebben. Geduld wat jullie al zoooolang moeten hebben. Ik begrijp best dat de isolatie en het wachten niet te onderschatten zijn. Ook voor de rest van de familie. Ik heb de laatste maanden héééél erg meegeleefd met jullie en jullie lotgenoten. Dat zal nu zo voor altijd blijven. Ik lijd een klein beetje mee. Ik begrijp niet hoe jullie dit zo moedig, knap en sterk doorstaan. Ik zou het niet kunnen. Mijn bewondering voor jullie allemaal is enorm!!!

Heel veel liefs voor jullie!
X
Diane

Elly S zei

Oef, de grote doorbraak. Laat ze nu maar voorzichtig hun weg vinden die witte soldaatjes van Talle. Je komt er wel Siel. Nog even sterk zijn en op de tanden bijten terwijl wij blijven supporteren.
Groetjes

Anoniem zei

Ook wij duimen mee voor goede witte soldaten ... komaan laat ze maar komen.

fam Hermans Jens

Anoniem zei

Joepie alweer goed nieuws.Hou nog even vol Siel. Laat die witte soldaatjes maar komen. We duimen voor jou en wensen je nog heel veel sterkte. Ik ben er zeker van dat dat jou gaat lukken.Doe de groetjes aan mama papa talle en rune. Dag Siel. Ik kijk al uit naar het volgende bericht.
Liefs van Han