Dag 24

Aha, iemand heeft zijn huiswerk in een iets duidelijkere taal uitgewerkt. Als ik het goed begrijp zijn neutrofielen de eerste in rij voor ons immuunsysteem. Niet te missen dus!!

Er zijn er al die mij voor zijn.
Siel heeft de afdaling naar het vierde ingezet!

Toen ik gisteren de blog had ingevuld, kreeg ik een laat telefoontje van papa.
"Morgen gaat Siel al naar 't vierde." Hoe kan dat? Ze staat toch nog véél te laag met haar witte.(vandaag 200 witte, 0 neutrofielen)

De sprong in de bacterie wereld is er veel vlugger dan verwacht. Wij zijn er helemaal niet gerust in. We hadden verwacht dat op het einde van deze week de deuren pas open gingen en nu dit.

Gisteren was ik voor Siel knutselmateriaal gaan halen en kwam dr Renard tegen.
"Siel doet het goed, ze mag morgen misschien naar 't vierde." "Wat, zo snel, en haar witte dan?" De hele dag hoopten we dat het bluf was.
's Avonds heeft papa onze bezorgdheid geuit aan de dokter van 't zesde, hij stond op het punt papa in te lichten over de verhuis. Hij aanhoorde papa's argumenten om te mogen blijven en durfde het niet meer te zeggen. Onze verpleegster heeft papa later op de hoogte gebracht.

Als je ziet hoe het er op 't zesde aan toe gaat en dan het vierde. Alles wordt er dagelijks ontsmet, bed, lavabo, toilet, kastje, stoel en zetel echt alles. Als we iets van de grond oprapen met onze handschoenen aan, doen we onze handschoenen uit en andere aan en we zitten in een steriele kamer. Via de verpleegpost is het enkel verpleging wat daar rondloopt, gescheiden van de gang met bezoekers die van alles en nog wat met zich mee dragen.
Op't vierde zal het héél moeilijk zijn om het, zo steriel zijn, verder te zetten. Er liggen kinderen met infecties en wij komen bijna ernaast te liggen. Onbegrijpelijk!!!
Hoe moeten we dit plaatsen?? We missen een tussenfase!! De deuren moesten eerst los.

Na een gesprek met de verpleging van het vierde is papa wat gesust. Ze zullen het steriel zijn, daar verderzetten. We mogen nog niet bij Siel slapen. Siel krijgt een bijna privé verpleegster. Papa kennende zal hij alles nauwlettend in de gaten houden. De juiste man op de juiste plek, ik heb alle vertrouwen in hem dat hij het heft in handen zal nemen. We zullen streng zijn voor iedereen die op de kamer van Siel wil komen. Tot de witte voldoende hoog zijn. De dokters zullen wel weten wat ze doen zeker!

Ons vertrouwen is zoek, angst neemt de bovenhand, toch zijn we blij maar met gemengde gevoelens.
Dat de witte maar in stijgende lijn blijven komen.

Siel blijft nog steeds eten, en voelt zich prima.
Ze hunkert al lang naar haar eerste knuffel. Nog even wachten, tot we onze schort, handschoenen en masker in de kast mogen laten.
Het is héél dichtbij.