Mama of papa is niet te troosten. Proberen voor Siel zoveel mogelijk verborgen te houden wat er aan de hand is. Siel en Rune gaan die avond bij moeke slapen want Talle komt zondagmorgen terug thuis van Oostenrijk en Siel wil uitslapen.
Papa en mama kunnen ongestoord hun verdriet bloot geven en huilen en huilen.
Papa blijft er nog steeds in geloven dat Siel gaat genezen. Ze moeten maandag terug chemo geven was zijn reactie. We kunnen toch onze dochter niet verliezen.
Zondag halen we Talle af, ook voor haar houden we het geheim.
Hoe kunnen we onze kinderen nu al laten treurig en ongelukkig zijn. Dat is nog veel te vroeg. Laat ons eerst die last dragen, alvorens we er onze kinderen mee opzadelen.
Het is nog tijd genoeg tot Siel echt héél slecht begint te worden.
Als je Siel ziet, ze is vrolijk en actief, ze kan nog altijd eten. In haar ogen gaat ze genezen.
Ook de dokters en de psychologe van Leuven raden ons aan om het voor Siel zo lang mogelijk te verzwijgen. Siel zal naar het einde toe héél moe worden en véél willen slapen. ze zal waarschijnlijk mooi inslapen. Laat ons hopen zonder pijn!!!
Zondagavond als de kinderen in bed zitten bespreken we hoe we maandag naar Leuven gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten