Siel's blog: 18 april 2009!!

zaterdag 18 april 2009

18 april 2009!!

De dag waarop Siel haar plechtige communie zou doen.
Ik kan en wil deze intense en speciale dag niet zomaar laten voorbij gaan.
Langs deze weg wensen wij alle vormelingen van Retie een dikke proficiat!
Siel had er zo graag bijgeweest.
Dank u dat jullie aan haar hebben gedacht!
Voor ons een bewijs dat ze nog in vele harten verder leeft.

25 opmerkingen:

Anoniem zei: Dit zou een groot feest moeten geweest zijn, maar er zijn nog heel veel harten die aan Siel denken op deze speciale dag.
Probeer er toch van te genieten het sterretje daar boven glinstert.
Nog veel sterkte in deze moeilijke periode nog.; 19 april 2009 om 12:52
Anoniem zei: Ik wil niet hier zijn,

Ik wil niet hier zijn,
ik wil bij jou zijn
ver van hier
ik heb hier namelijk geen plezier

ik wil niet hier zijn,
ik wil bij jou zijn
niemand zal me geloven
maar ik wil naar jou,
naar dat prachtige daarboven; 19 april 2009 om 13:20
Anoniem zei: Lieve Martine, Dirk, Talle en Rune,

gisteren een alweer een heel moeilijke dag, een dag naar welke Siel* zeker en vast zou hebben uitgekeken. Maar in vele harten was ze er vast en zeker bij en zo werd het toch ook voor een stukje haar feest.

Wij wensen jullie nog heel veel sterkte in deze moeilijke periode

Nancy; 19 april 2009 om 18:33
Anoniem zei: Martine, Dirk, Talle & Rune,

Wij danken zo veel aan jullie, wat zouden wij graag een beetje verdriet van jullie dragen...

veel sterkte in deze moeilijke maand en de vooral volgende maand maand nl 1 mei !

Geert, Chantal, Chelsea & Dennis; 19 april 2009 om 20:02
Anoniem zei: Lieve Martine,
Op die speciale dag hebben wij natuurlijk ook veel aan Siel gedacht.
Maar nu willen wij jou bedanken voor die lieve woorden die je op de blog hebt gezet.

groetjes ....
Anne,Mien,Shane en Daniël; 20 april 2009 om 09:25
Anoniem zei: Martine,

We willen je graag dankjewel zeggen dat je aan ons gedacht hebt, dat vonden we heel fijn.
Wij hebben zeker ook aan Siel gedacht zaterdag.
Siel blijft voor altijd in ons hartje!

Karlijn,Inès,Joey,Dries; 20 april 2009 om 09:30
Anoniem zei: Liefste Martine,

bedankt dat je zaterdag aan ons gedacht hebt.
Wij hebben ook zeker aan jullie gedacht.
Het was voor jou een moeilijk moment
en daarom dit berichtje.
Bedankt voor je steun!

Janne,Dieter,Anneleen,Maarten; 20 april 2009 om 09:33
Anoniem zei: Lieve Martine,

bedankt dat je zaterdag aan ons hebt gedacht.
Wij hebben ook aan jullie gedacht.
We bedanken SIEL voor het goede weer.

DANKJEWEL VOOR ALLES!

Charlotte, Kaat, Diete en Joke; 20 april 2009 om 09:34
Anoniem zei: Beste Martine,

we vinden het tof dat je aan ons dacht.
Daarvoor willen we je graag bedanken.
In de mis werd er ook aan jullie gedacht.
Kaat heeft een mooi tekstje voor Siel gelezen.
Bedankt!

Liesse, Pieter-Jan, Eduard, Ward; 20 april 2009 om 09:37
Anoniem zei: Bedankt Martine,

dat je ook aan ons gedacht hebt.
Wij vinden dat heel lief !
We zijn met ons hart dicht bij jullie!

Chelsea,Charlotte,Daan,Dries; 20 april 2009 om 09:38
Anoniem zei: Dank je wel, Martine ,Dirk , Talle en Rune,
dat jullie aan ons dachten bij het vormsel.
Wij dachten ook aan jullie en natuurlijk aan Siel.
Siel blijft altijd in ons hart!
Groetjes
Candy , Lieselot , Kasper en Brent.; 20 april 2009 om 10:18
Anoniem zei: Beste Martine, Dirk, Talle, Rune en Siel,

Heel erg bedankt. In de vormselviering hebben we ook veel aan Siel gedacht, want zij had er eigenlijk ook bij moeten zijn.
Het zonnetje scheen en zo was Siel ook bij ons!
We missen Siel nog altijd héél hard, en zeker op zo'n dag als 18 april.
Als we gaan feesten, feest Siel in ons hartje mee!!!

Eline, Wiesje, Kaat en Niels; 20 april 2009 om 10:18
Anoniem zei: Martine,Dirk,Talle en Rune
Heel erg bedankt dat jullie aan ons gedacht hebben.
Wij hebben ook allemaal aan Siel gedacht. Voor ons was Siel er in ons hart toch bij.

Aline,Bauke,Robin,Seppe; 20 april 2009 om 10:27
Anoniem zei: Hoi,Martine
Bedankt voor de dikke proficiat.
We vinden het fijn dat je aan ons gedacht hebt.
In ons hart was Siel er wel bij .

Groetjes
Julie,Fien,Stef,Jannes; 20 april 2009 om 10:50
Anoniem zei: Lieve Martine,Dirk, Talle en Rune,

Bedankt dat jullie aan ons hebben gedacht....wij hebben ook veel aan jullie gedacht...Ons Caro was zaterdagmorgen alle vriendinnetjes aan het opnoemen die in de kerk zouden zijn en heel spontaan zei ze: Rune had er ook bij moeten zijn hé mama...het is toch niet eerlijk dat Siel er niet meer is...
En inderdaad...Siel had er zooo graag bij geweest...maar ik weet zeker dat zij voor ons de zon heeft laten schijnen....
Veel sterkte de komende dagen en weken...we blijven aan jullie denken...
Els; 20 april 2009 om 11:16
Anoniem zei: Beste famile,

Een groot feest was het zaterdag. Maar toch was dit alles wel dubbel, we waren blij en ook verdrietig want Siel* en haar familie waren er niet bij...
We hebben veel aan jullie gedacht en er over gepraat.

Vele dikke knuffels van ons,
Martine en familie.; 21 april 2009 om 11:36
Maria M zei: Raar maar waar ,zo zit het leven in elkaar!
Spijtig voor Siel dat ze dit niet samen heeft kunnen beleven met haar vriendjes en vriendinnen.

Dag familie van die lieve Siel.; 22 april 2009 om 22:32
Anoniem zei: Dag Martine, Dirk,Talle en Rune,

Vandaag twee jaar geleden...een dag die jullie nooit zullen vergeten...
Vrijdag is het een jaar geleden dat Siel afscheid heeft genomen.
Het zijn vast en zeker moeilijke dagen voor jullie.
Weet dat wij naast jullie staan,en in gedachten heel erg met jullie mee leven.
Wij wensen jullie veel sterkte en heel veel draagkracht deze dagen.
Wij denken aan jullie...
Koester deze dagen de mooie herinneringen....
Alvast een schouderklop,veel moed en kracht om deze moeilijke dagen door te komen. STERKTE !!!!; 28 april 2009 om 05:50
Anoniem zei: Bijna een jaar geleden,
het lijkt wel alsof het gisteren was.
Nog altijd heb ik er geen woorden voor, zo oneerlijk, zo onterecht, ik wil het eigenlijk nog altijd niet geloven, maar kan er niet naast kijken. Siel is er niet meer en dat is o zo oneerlijk!!!!
Martine en Dirk, Talle en Rune, ik denk elke dag aan jullie. Ik zou jullie leed willen verzachten, maar hoe doe je dat??? Veel sterkte...
ons kaarsje brandt...

Ann; 28 april 2009 om 13:51
Anoniem zei: een jaar geleden al ...

en woorden zeggen zó weinig
als het om je diepste gevoelens gaat ...

de pijn zal weer vlijmscherp zijn,
het verdriet heel intens,
de herinneringen zo vers en alomheersend...

we kunnen niet meer doen ,
dan ook nu weer aan jullie denken ...hier op de zijlijn ...

liefs; 30 april 2009 om 11:35
marc en linda zei: beste Martine,Dirk,Talle,Rune en familie
Morgen is het één jaar geleden dat SUPERSIEL de strijd heeft moeten opgeven,maar sterk als ze was zal ze ook nu weer laten voelen dat ze jullie verder helpt met de zéér moeilijke strijd voor jullie allen want sterven is niet moeilijk,maar achterblijven dat is pas moeilijk.
Afscheid nemen
betekent achterblijven
omringd door stilte en gemis.
Verdriet dat nergens
onderkomen vindt.
En teder aanraken van dingen
die onontvreemdbaar zijn:
dat woord,die plek
en de herinneringen
vol warmte en innigheid,
zoals de dagelijkse jas
die op een stoel bleef hangen
en herbergt wat er niet meer is.
De kamer wordt een schrijn
van pijn en hunker
naar oneindigheid.
Want alle armen zijn tekort
om voor altijd
het liefste te omarmen.

een sterke schouderklop van ons en een dikke knuffel vanuit de hemel van jullie supersterretje
we hopen dat jullie steun bij elkaar vinden tijden deze weer moeilijke dagen vergeet niet wij aan de zijkant vanop de tribune leven met jullie mee
wij laten morgen zekers een kaarsje branden voor jullie maar vooral ook voor Siel
warme groeten vanuit dessel; 30 april 2009 om 15:55
Anoniem zei: Lieve Martine en Dirk, Talle en Rune,

morgen is het een jaar geleden dat jullie afscheid moesten nemen van jullie lieve dochter en lieve zus MegasuperSiel*.

Hopelijk kan ze jullie morgen wat kracht sturen om deze moeilijke dag door te komen.

Weet dat iedereen op de tribune er staat om jullie te steunen en jullie te laten voelen dat iedereen nog steeds meeleeft.

Heel veel sterkte

Nancy; 30 april 2009 om 20:53
Anoniem zei: veel kussen en gedachten uit Schilde.

liefs,
Christel & fam.; 30 april 2009 om 21:15
Anoniem zei: Morgen is het al een jaar geleden dat jullie afscheid moesten nemen van Siel.
Weer een heel moeilijke dag voor jullie allemaal.

Heel veel sterkte !!
Fam. Hermans Jens; 30 april 2009 om 21:43
Anoniem zei: Morgen zal voor jullie weer een vreselijke dag zijn.Weet dat ik ook nog heel vaak aan Siel denk.
Hopelijk voelen jullie wat steun vanop de tribune.
Mariet Adriaensen; 30 april 2009 om 22:06

Een reactie posten

Een transplantatie

STAMCELTRANSPLANTATIE
De stamcellen die de bloedcellen aanmaken bevinden zich in het beenmerg. Een stamceltransplantatie staat daarom ook wel bekend als een "beenmergtransplantatie". Beenmerg bevindt zich aan de binnenzijde van botten zoals het bekken, de wervels en het borstbeen. Stamcellen zorgen voor de voortdurende aanmaak van de verschillende bloedcellen. Er moeten voortdurend nieuwe bloedcellen worden aangemaakt omdat de oude cellen worden afgebroken. De rode bloedcellen zijn nodig voor het transport van zuurstof in het lichaam. De witte bloedcellen zorgen voor de afweer tegen infecties; de bloedplaatjes spelen een belangrijke rol bij de bloedstolling.
Een stamceltransplantatie wordt toegepast bij de behandeling van een aantal kwaadaardige bloedziekten, zoals leukemie, lymfklierkanker en de ziekte van Kahler. Soms wordt een stamceltransplantatie ook toegepast bij de behandeling van andere vormen van kanker en bij niet-kwaadaardige ziekten van het beenmerg. De behandeling van deze ziekten met hoge dosis chemotherapie en vaak ook bestraling leidt tot vernietiging van alle, of de meeste, kwaadaardige cellen maar ook van de beenmergstamcellen en van de afweercellen (lymfocyten) van de patiënt. Een stamceltransplantatie wordt vervolgens verricht om het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezond beenmerg.
Een transplantatie wordt allogeen genoemd als stamcellen van een familielid (familiedonor) of een niet-verwante vrijwilliger (onverwante donor) worden gebruikt, en autoloog als zij wordt uitgevoerd met stamcellen van de patiënt zelf.
Stamcellen kunnen op twee manieren worden verkregen. Ten eerste kunnen stamcellen uit het beenmerg worden gehaald. Een transplantatie met deze stamcellen heet een beenmergtransplantatie. Stamcellen kunnen ook uit het bloed worden gehaald. Door toediening van een bepaalde stof (groeifactor) worden de stamcellen namelijk voor korte tijd vanuit het beenmerg naar het bloed verplaatst. Indien deze stamcellen worden gebruikt voor een transplantatie spreekt men van een bloed- stamceltransplantatie.
De keuze welke vorm van transplantatie u zal ondergaan is afhankelijk van uw ziekte en de eventuele beschikbaarheid van een geschikte donor. Uw behandelende arts zal dit uitgebreid met u bespreken. Deze informatie is bedoeld voor patiënten die een allogene stamceltransplantatie zullen ondergaan.
DOEL VAN DE ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTATIE
Het doel van een stamceltransplantatie is om zoveel mogelijk kwaadaardige cellen te doden met bestraling en chemotherapie en het beenmerg van de patiënt te vervangen door gezonde donor stamcellen. Uit onderzoek is gebleken dat een allogene stamceltransplantatie niet alleen het zieke beenmerg van een patiënt kan vervangen maar ook een afweer reactie kan maken tegen de kwaadaardige cellen. Dit betekent dus dat de ziekte op twee verschillende manieren wordt behandeld: 1) met chemotherapie en bestraling en 2) met gezonde, "natuurlijke" afweercellen van de donor.
EEN ALLOGENE STAMCELTRANSPLANTIE IN 10 STAPPEN
1. Zoeken naar een geschikte donor
Een allogene stamceltransplantatie is alleen mogelijk als de weefseltypering van de donor niet te veel afwijkt van die van de patiënt. In de naaste familie van de patiënt is de kans het grootst om een passende donor te vinden. Via bloedonderzoek wordt gekeken of iemand hetzelfde weefseltype (HLA-type) heeft als de patiënt. Wordt in de familie geen passende donor gevonden, dan kan soms een niet-verwante donor gevonden worden met de juiste weefseltypering. Er zijn wereldwijd lijsten van mogelijke donoren met hun weefseltypering, waarin met behulp van de computer gezocht kan worden. De kans dat zo een donor gevonden wordt, is echter beperkt. Er bestaan namelijk zeer veel verschillende HLA-typeringen.
2. Voorlichting
De behandelend arts voert met de patiënt en de donor een voorlichtingsgesprek, waarbij alle zaken van een stamceltransplantatie worden besproken. Het is belangrijk dat hierbij ook de partner of andere familieleden aanwezig zijn. De arts vertelt wat een transplantatie inhoudt, welke bijwerkingen er kunnen optreden en wat de gevolgen zijn op langere termijn. Een lid van het zorgmanagementteam geeft informatie over de verpleegkundige kanten van een stamceltransplantatie.
3. Keuring
Zowel de patiënt als de donor worden gekeurd.
a. Donor: de donor moet goed gezond zijn en geen onnodig risico lopen bij het afnemen van de stamcellen. De donor wordt lichamelijk onderzocht en er wordt uitgebreid bloed afgenomen. Ook wordt de donor onderzocht op de aanwezigheid van eventuele virusinfecties zoals hepatitis B virus (geelzucht) en HIV (de veroorzaker van AIDS). Een beenmerg-punctie wordt verricht om na te gaan of het beenmerg normaal is. Het duurt ongeveer drie weken voordat alle onderzoeksuitslagen bekend zijn. Vóór de transplantatie vindt er bij de donor op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats. Er wordt een halve liter bloed afgenomen waaruit de witte bloedcellen worden verwijderd. Deze witte bloedcellen worden ingevroren. De donor krijgt de rode bloedcellen weer terug. Een deel van de witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kunnen zij worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek. Dit onderzoek is gericht op het verbeteren van de behandeling van kwaadaardige bloedziektes met allogene stamceltransplantaties en op vermindering van bijwerkingen die bij deze behandeling kunnen voorkomen.
b. Patiënt: bij de patiënt wordt ook uitgebreid bloed- en beenmergonderzoek verricht. Er worden röntgenfoto's van het gebit, hart en longen gemaakt om te zoeken naar een mogelijke bron van infectie. Alle patiënten worden door de grote hoeveelheid chemotherapie en de bestraling voorafgaande aan de transplantatie onvruchtbaar. Afhankelijk van de eerdere behandeling met chemotherapie bestaat voor mannen de mogelijkheid om sperma in te vriezen. Ook bij de patiënt vindt er vóór de transplantatie op de afdeling Hemaferese van de Bloedbank een leukaferese plaats waarna de witte bloedcellen worden ingevroren. Een deel van deze witte bloedcellen wordt gebruikt om te kunnen zien of de bloedcellen na de transplantatie van de donor of van de patiënt afkomstig zijn. Ook kan een deel worden gebruikt voor wetenschappelijk onderzoek.
4. Opnameplanning
Indien alle uitslagen van de keuring van de patiënt en donor bekend zijn, zal de arts definitief besluiten of de transplantatie plaats kan vinden. De opname kan vervolgens worden gepland. Meestal wordt bij de patiënt voor de transplantatie nog een beenmergpunctie verricht om na te gaan of de ziekte nog onder controle is.
De opname duurt gemiddeld drie maanden.
5. De laatste voorbereidingen
Op een van de eerste dagen na opname op de afdeling wordt onder plaatselijke verdoving een dun plastic slangetje ingebracht in een grote ader onder het sleutelbeen (= subclavia catheter). Deze catheter is nodig voor het toedienen van alle geneesmiddelen, transfusies en eventuele voeding. Ook kunnen zo de bloedafnames plaatsvinden.
Na een hoge dosis chemotherapie en radiotherapie neemt het aantal witte bloedcellen zeer sterk af. De stamcellen in het beenmerg zijn immers vernietigd. Het duurt enkele weken voordat het transplantaat is uitgegroeid. Witte bloedcellen vormen het afweersysteem tegen infecties. Deze functie moet dus tijdelijk worden overgenomen. Dit gebeurt op twee manieren:
A. isolatie: de patiënt wordt verpleegd in een aparte kamer. Door middel van een doorzichtige scheidingswand wordt de patiënt afgeschermd van de buitenwereld. De lucht in deze kamer is vrij van ziektekiemen gemaakt. Meer informatie over de verpleging in isolatie vindt u in de folder "Uw verblijf op de afdeling Hematologie/beenmergtransplantatie".
B. decontaminatie: iedereen heeft bacteriën op de huid, in het haar, in de mond en in de darm. Onder normale omstandigheden doen deze geen kwaad. Bij verminderde weerstand kan een deel van deze bacteriën ernstige infecties veroorzaken. De patiënt wordt daarom gedecontamineerd (ontsmet) met behulp van antibiotica. Door de decontaminatie kan er tijdelijk vermindering van eetlust optreden, smaakverlies en een wat dunnere ontlasting ontstaan. Twee maal per week wordt door middel van kweken onderzocht of alle schadelijke bacteriën zijn verdwenen. Ook is het belangrijk dat alles wat u eet vrij van ziektekiemen is.
6. Conditioneren:
De voorbehandeling met hoge dosis chemotherapie en meestal ook totale lichaamsbestraling waardoor het beenmerg van de patiënt wordt uitgeschakeld wordt conditioneren genoemd. Dit vermindert ook in sterke mate de afweer van de patiënt. Afhankelijk van de ziekte en voorafgaande behandelingen wordt het conditioneringschema vastgesteld.
A. Chemotherapie: in het conditioneringschema wordt één of een aantal verschillende celdodende middelen gebruikt. Dit zijn geneesmiddelen tegen kanker, die vooral sneldelende cellen kunnen doden of afremmen in hun groei. Kankercellen delen zich in het algemeen snel, zodat zij worden aangepakt. Sneldelende cellen bevinden zich echter ook in het beenmerg, de slijmvliezen van darm en de haren. De behandeling gaat vaak gepaard met misselijkheid, diarree en haaruitval. Tegen de misselijkheid en de diarree zullen medicijnen worden gegeven en er zal extra vocht worden toegediend.
B. Bestraling: naast chemotherapie kan bij de conditionering ook een totale lichaamsbestraling worden gegeven (T.B.I). De voorbereidingen op deze behandeling vinden plaats op de afdeling Bestraling. Hier worden met viltstift lijnen getekend op het lichaam (dit heet de lokalisatie). Deze zijn nodig voor het instellen van de bestralingsbron en voor het aanbrengen van de loodplaatjes ter bescherming van de longen en ogen. De totale lichaamsbestraling zelf duurt meestal ongeveer een uur. De patiënt ligt alleen in de bestralingsruimte en heeft contact met de buitenwereld door middel van een intercom. Het is goed om zelf voor wat afleiding in de vorm van muziek te zorgen. Na de bestraling voelt de patiënt zich vaak misselijk en kan er koorts optreden. Ook kunnen patiënten langdurig last hebben van een droge mond en een veranderde smaak. Tevens kan de huid droog worden door de bestraling.
7. De transplantatie van stamcellen
De stamcellen uit het beenmerg of het bloed van de donor worden bewerkt in het laboratorium. Dezelfde of de volgende dag krijgt de patiënt de stamcellen via de catheter toegediend. Deze toediening lijkt op een gewone bloedtransfusie. Het gaat vrij snel (ongeveer 30 minuten) en is meestal niet belastend. Soms gaat het gepaard met koorts, rillingen en kortademigheid. Dit kan veroorzaakt worden door een medicijn (Campath) dat aan de stamcellen wordt toegevoegd om de afweer van donorcellen tegen gezonde patiëntcellen te verminderen. De stamcellen die in het bloed van de patiënt terecht komen verplaatsen zich vanzelf naar het beenmerg van de patiënt.
8. De periode na de stamceltransplantatie
Het duurt minstens 2 tot 3 weken voordat de getransplanteerde stamcellen zijn aangeslagen. Dat betekent dat zij in het beenmerg uitgroeien en de productie van bloedcellen gaan verzorgen. Er wordt regelmatig bloed geprikt om de aantallen bloedcellen te bepalen. Zonodig worden rode bloedceltransfusies en bloedplaatjestransfusies gegeven.
Meest voorkomende bijwerkingen na de transplantatie:
A. Bijwerking chemotherapie: in de periode vlak na de transplantatie heeft de patiënt vaak door de chemotherapie en/of bestraling veel klachten van lusteloosheid, misselijkheid en slechte eetlust. De slijmvliezen van de mond zijn vaak ook beschadigd wat pijnklachten kan geven. Deze kunnen worden behandeld met pijnstillers. Ook kan diarree optreden. Alle patiënten hebben met haaruitval te maken. De haargroei komt altijd weer terug.
B. Infecties: door het lage aantal witte bloedcellen na de transplantatie is men zeer vatbaar voor bacteriële infecties in de longen, darm, of via de catheter. Deze infecties kunnen meestal goed bestreden worden met antibiotica. Ook wordt de patiënt vaak onderzocht op een ernstige virusinfectie (cytomegalovirus = CMV), die regelmatig optreedt bij patiënten met een verminderde weerstand.
C. Bijwerkingen door de getransplanteerde donorstamcellen: een mogelijke ernstige bijwerking na een allogene stamceltransplantatie is de Graft-versus-Host-ziekte, ook wel de omgekeerde afstotingsreactie genoemd. Deze bijwerking is het gevolg van een reactie van de afweercellen (T-cellen) van de donor tegen gezonde patiëntcellen. Omdat zij zich in een "vreemd" lichaam bevinden, beschouwen zij de lichaamscellen van de ontvanger als afwijkend. Zij gaan dan schade aanrichten aan de weefsels van de ontvanger. Graft-versus-Host-ziekte treedt met name op als er verschillen bestaan in weefseltypering (HLA-typering) tussen donor en ontvanger. De belangrijkste organen die schade van Graft-versus-Host-ziekte ondervinden zijn de huid (huiduitslag), darm (diarree) en lever (geelzucht). Ook koorts kan zich voordoen. In het algemeen kan men Graft-versus-Host-ziekte tegenwoordig goed onder controle krijgen. Om ernstige vormen van Graft-versus-Host-ziekte te voorkomen wordt in het laboratorium een groot aantal T-cellen uit het donortransplantaat verwijderd voordat de stamcellen aan de patiënt worden toegediend.
Er is een hele kleine kans dat de donor stamcellen niet aanslaan (afstoting). Dit is zeldzaam omdat het afweersysteem van de patiënt uitgeschakeld is door de chemotherapie en bestraling.